Root |
---|
و ه م (w h m) |
9 terms |
اِتَّهَمَ • (ittahama) VIII (non-past يَتَّهِمُ (yattahimu), verbal noun اِتِّهَام (ittihām))
verbal noun الْمَصْدَر |
اِتِّهَام ittihām | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل |
مُتَّهِم muttahim | |||||||||||
passive participle اِسْم الْمَفْعُول |
مُتَّهَم muttaham | |||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | اِتَّهَمْتُ ittahamtu |
اِتَّهَمْتَ ittahamta |
اِتَّهَمَ ittahama |
اِتَّهَمْتُمَا ittahamtumā |
اِتَّهَمَا ittahamā |
اِتَّهَمْنَا ittahamnā |
اِتَّهَمْتُمْ ittahamtum |
اِتَّهَمُوا ittahamū | |||
f | اِتَّهَمْتِ ittahamti |
اِتَّهَمَتْ ittahamat |
اِتَّهَمَتَا ittahamatā |
اِتَّهَمْتُنَّ ittahamtunna |
اِتَّهَمْنَ ittahamna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | أَتَّهِمُ ʔattahimu |
تَتَّهِمُ tattahimu |
يَتَّهِمُ yattahimu |
تَتَّهِمَانِ tattahimāni |
يَتَّهِمَانِ yattahimāni |
نَتَّهِمُ nattahimu |
تَتَّهِمُونَ tattahimūna |
يَتَّهِمُونَ yattahimūna | |||
f | تَتَّهِمِينَ tattahimīna |
تَتَّهِمُ tattahimu |
تَتَّهِمَانِ tattahimāni |
تَتَّهِمْنَ tattahimna |
يَتَّهِمْنَ yattahimna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | أَتَّهِمَ ʔattahima |
تَتَّهِمَ tattahima |
يَتَّهِمَ yattahima |
تَتَّهِمَا tattahimā |
يَتَّهِمَا yattahimā |
نَتَّهِمَ nattahima |
تَتَّهِمُوا tattahimū |
يَتَّهِمُوا yattahimū | |||
f | تَتَّهِمِي tattahimī |
تَتَّهِمَ tattahima |
تَتَّهِمَا tattahimā |
تَتَّهِمْنَ tattahimna |
يَتَّهِمْنَ yattahimna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | أَتَّهِمْ ʔattahim |
تَتَّهِمْ tattahim |
يَتَّهِمْ yattahim |
تَتَّهِمَا tattahimā |
يَتَّهِمَا yattahimā |
نَتَّهِمْ nattahim |
تَتَّهِمُوا tattahimū |
يَتَّهِمُوا yattahimū | |||
f | تَتَّهِمِي tattahimī |
تَتَّهِمْ tattahim |
تَتَّهِمَا tattahimā |
تَتَّهِمْنَ tattahimna |
يَتَّهِمْنَ yattahimna | |||||||
imperative الْأَمْر |
m | اِتَّهِمْ ittahim |
اِتَّهِمَا ittahimā |
اِتَّهِمُوا ittahimū |
||||||||
f | اِتَّهِمِي ittahimī |
اِتَّهِمْنَ ittahimna | ||||||||||
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | اُتُّهِمْتُ uttuhimtu |
اُتُّهِمْتَ uttuhimta |
اُتُّهِمَ uttuhima |
اُتُّهِمْتُمَا uttuhimtumā |
اُتُّهِمَا uttuhimā |
اُتُّهِمْنَا uttuhimnā |
اُتُّهِمْتُمْ uttuhimtum |
اُتُّهِمُوا uttuhimū | |||
f | اُتُّهِمْتِ uttuhimti |
اُتُّهِمَتْ uttuhimat |
اُتُّهِمَتَا uttuhimatā |
اُتُّهِمْتُنَّ uttuhimtunna |
اُتُّهِمْنَ uttuhimna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | أُتَّهَمُ ʔuttahamu |
تُتَّهَمُ tuttahamu |
يُتَّهَمُ yuttahamu |
تُتَّهَمَانِ tuttahamāni |
يُتَّهَمَانِ yuttahamāni |
نُتَّهَمُ nuttahamu |
تُتَّهَمُونَ tuttahamūna |
يُتَّهَمُونَ yuttahamūna | |||
f | تُتَّهَمِينَ tuttahamīna |
تُتَّهَمُ tuttahamu |
تُتَّهَمَانِ tuttahamāni |
تُتَّهَمْنَ tuttahamna |
يُتَّهَمْنَ yuttahamna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | أُتَّهَمَ ʔuttahama |
تُتَّهَمَ tuttahama |
يُتَّهَمَ yuttahama |
تُتَّهَمَا tuttahamā |
يُتَّهَمَا yuttahamā |
نُتَّهَمَ nuttahama |
تُتَّهَمُوا tuttahamū |
يُتَّهَمُوا yuttahamū | |||
f | تُتَّهَمِي tuttahamī |
تُتَّهَمَ tuttahama |
تُتَّهَمَا tuttahamā |
تُتَّهَمْنَ tuttahamna |
يُتَّهَمْنَ yuttahamna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | أُتَّهَمْ ʔuttaham |
تُتَّهَمْ tuttaham |
يُتَّهَمْ yuttaham |
تُتَّهَمَا tuttahamā |
يُتَّهَمَا yuttahamā |
نُتَّهَمْ nuttaham |
تُتَّهَمُوا tuttahamū |
يُتَّهَمُوا yuttahamū | |||
f | تُتَّهَمِي tuttahamī |
تُتَّهَمْ tuttaham |
تُتَّهَمَا tuttahamā |
تُتَّهَمْنَ tuttahamna |
يُتَّهَمْنَ yuttahamna |
Root |
---|
و ه م |
1 term |
From Arabic اِتَّهَمَ (ittahama).
اتّهم • (ittaham) VIII (present بتّهم (bittahem))
Conjugation of اتّهم (ittaham) | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
singular | plural | |||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
past | m | اتّهمت (ittahamt) | اتّهمت (ittahamt) | اتّهم (ittaham) | اتّهمنا (ittahamna) | اتّهمتو (ittahamtu) | اتّهمو (ittahamu) | |
f | اتّهمتي (ittahamti) | اتّهمت (ittahamat) | ||||||
present | m | بتّهم (battahem) | بتتّهم (btittahem) | بتّهم (bittahem) | منتّهم (mnittahem) | بتتّهمو (btittahmu) | بتّهمو (bittahmu) | |
f | بتتّهمي (btittahmi) | بتتّهم (btittahem) | ||||||
subjunctive | m | اتّهم (attahem) | تتّهم (tittahem) | يتّهم (yittahem) | نتّهم (nittahem) | تتّهمو (tittahmu) | يتّهمو (yittahmu) | |
f | تتّهمي (tittahmi) | تتّهم (tittahem) | ||||||
imperative | m | اتّهم (ittahem) | اتّهمو (ittahmu) | |||||
f | اتّهمي (ittahmi) |