Root |
---|
ف ه ق (f h q) |
1 term |
اِنْفَهَقَ • (infahaqa) VII (non-past يَنْفَهِقُ (yanfahiqu), verbal noun اِنْفِهَاق (infihāq))
verbal noun الْمَصْدَر |
اِنْفِهَاق infihāq | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل |
مُنْفَهِق munfahiq | |||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | اِنْفَهَقْتُ infahaqtu |
اِنْفَهَقْتَ infahaqta |
اِنْفَهَقَ infahaqa |
اِنْفَهَقْتُمَا infahaqtumā |
اِنْفَهَقَا infahaqā |
اِنْفَهَقْنَا infahaqnā |
اِنْفَهَقْتُمْ infahaqtum |
اِنْفَهَقُوا infahaqū | |||
f | اِنْفَهَقْتِ infahaqti |
اِنْفَهَقَتْ infahaqat |
اِنْفَهَقَتَا infahaqatā |
اِنْفَهَقْتُنَّ infahaqtunna |
اِنْفَهَقْنَ infahaqna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | أَنْفَهِقُ ʔanfahiqu |
تَنْفَهِقُ tanfahiqu |
يَنْفَهِقُ yanfahiqu |
تَنْفَهِقَانِ tanfahiqāni |
يَنْفَهِقَانِ yanfahiqāni |
نَنْفَهِقُ nanfahiqu |
تَنْفَهِقُونَ tanfahiqūna |
يَنْفَهِقُونَ yanfahiqūna | |||
f | تَنْفَهِقِينَ tanfahiqīna |
تَنْفَهِقُ tanfahiqu |
تَنْفَهِقَانِ tanfahiqāni |
تَنْفَهِقْنَ tanfahiqna |
يَنْفَهِقْنَ yanfahiqna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | أَنْفَهِقَ ʔanfahiqa |
تَنْفَهِقَ tanfahiqa |
يَنْفَهِقَ yanfahiqa |
تَنْفَهِقَا tanfahiqā |
يَنْفَهِقَا yanfahiqā |
نَنْفَهِقَ nanfahiqa |
تَنْفَهِقُوا tanfahiqū |
يَنْفَهِقُوا yanfahiqū | |||
f | تَنْفَهِقِي tanfahiqī |
تَنْفَهِقَ tanfahiqa |
تَنْفَهِقَا tanfahiqā |
تَنْفَهِقْنَ tanfahiqna |
يَنْفَهِقْنَ yanfahiqna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | أَنْفَهِقْ ʔanfahiq |
تَنْفَهِقْ tanfahiq |
يَنْفَهِقْ yanfahiq |
تَنْفَهِقَا tanfahiqā |
يَنْفَهِقَا yanfahiqā |
نَنْفَهِقْ nanfahiq |
تَنْفَهِقُوا tanfahiqū |
يَنْفَهِقُوا yanfahiqū | |||
f | تَنْفَهِقِي tanfahiqī |
تَنْفَهِقْ tanfahiq |
تَنْفَهِقَا tanfahiqā |
تَنْفَهِقْنَ tanfahiqna |
يَنْفَهِقْنَ yanfahiqna | |||||||
imperative الْأَمْر |
m | اِنْفَهِقْ infahiq |
اِنْفَهِقَا infahiqā |
اِنْفَهِقُوا infahiqū |
||||||||
f | اِنْفَهِقِي infahiqī |
اِنْفَهِقْنَ infahiqna |
From Arabic اِنْفَهَقَ (infahaqa) with semantic shift.
انفهق (infahag) (form VII, non-past ينفهق (yinfihig))
Likely borrowed from Najdi Arabic انفهق.
انفهق • (infahag) VII (present بنفهق (binfaheg))
Conjugation of انفهق (infahag) | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
singular | plural | |||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
past | m | انفهقت (infahagt) | انفهقت (infahagt) | انفهق (infahag) | انفهقنا (infahagna) | انفهقتو (infahagtu) | انفهقو (infahagu) | |
f | انفهقتي (infahagti) | انفهقت (infahagat) | ||||||
present | m | بنفهق (banfaheg) | بتنفهق (btinfaheg) | بنفهق (binfaheg) | مننفهق (mninfaheg) | بتنفهقو (btinfahgu) | بنفهقو (binfahgu) | |
f | بتنفهقي (btinfahgi) | بتنفهق (btinfaheg) | ||||||
subjunctive | m | انفهق (anfaheg) | تنفهق (tinfaheg) | ينفهق (yinfaheg) | ننفهق (ninfaheg) | تنفهقو (tinfahgu) | ينفهقو (yinfahgu) | |
f | تنفهقي (tinfahgi) | تنفهق (tinfaheg) | ||||||
imperative | m | انفهق (infaheg) | انفهقو (infahgu) | |||||
f | انفهقي (infahgi) |