تَأَقْلَمَ • (taʔaqlama) IIq, non-past يَتَأَقْلَمُ (yataʔaqlamu)
verbal noun الْمَصْدَر |
تَأَقْلُم taʔaqlum | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل |
mutaʔaqlim | |||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | taʔaqlamtu |
taʔaqlamta |
تَأَقْلَمَ taʔaqlama |
taʔaqlamtumā |
taʔaqlamā |
taʔaqlamnā |
taʔaqlamtum |
taʔaqlamū | |||
f | taʔaqlamti |
taʔaqlamat |
taʔaqlamatā |
taʔaqlamtunna |
taʔaqlamna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | ʔataʔaqlamu |
tataʔaqlamu |
yataʔaqlamu |
tataʔaqlamāni |
yataʔaqlamāni |
nataʔaqlamu |
tataʔaqlamūna |
yataʔaqlamūna | |||
f | tataʔaqlamīna |
tataʔaqlamu |
tataʔaqlamāni |
tataʔaqlamna |
yataʔaqlamna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | ʔataʔaqlama |
tataʔaqlama |
yataʔaqlama |
tataʔaqlamā |
yataʔaqlamā |
nataʔaqlama |
tataʔaqlamū |
yataʔaqlamū | |||
f | tataʔaqlamī |
tataʔaqlama |
tataʔaqlamā |
tataʔaqlamna |
yataʔaqlamna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | ʔataʔaqlam |
tataʔaqlam |
yataʔaqlam |
tataʔaqlamā |
yataʔaqlamā |
nataʔaqlam |
tataʔaqlamū |
yataʔaqlamū | |||
f | tataʔaqlamī |
tataʔaqlam |
tataʔaqlamā |
tataʔaqlamna |
yataʔaqlamna | |||||||
imperative الْأَمْر |
m | تَأَقْلَمْ taʔaqlam |
taʔaqlamā |
taʔaqlamū |
||||||||
f | taʔaqlamī |
taʔaqlamna |