Root |
---|
خ ن ق |
1 term |
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
تخانق • (tḵānaʔ) VI (present بتخانق (bitḵānaʔ))
Conjugation of تخانق (tḵānaʔ) | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
singular | plural | |||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
past | m | تخانقت (tḵānaʔt) | تخانقت (tḵānaʔt) | تخانق (tḵānaʔ) | تخانقنا (tḵānaʔna) | تخانقتو (tḵānaʔtu) | تخانقو (tḵānaʔu) | |
f | تخانقتي (tḵānaʔti) | تخانقت (tḵānaʔat) | ||||||
present | m | بتخانق (batḵānaʔ) | بتتخانق (btitḵānaʔ) | بتخانق (bitḵānaʔ) | منتخانق (mnitḵānaʔ) | بتتخانقو (btitḵānaʔu) | بتخانقو (bitḵānaʔu) | |
f | بتتخانقي (btitḵānaʔi) | بتتخانق (btitḵānaʔ) | ||||||
subjunctive | m | اتخانق (atḵānaʔ) | تتخانق (titḵānaʔ) | يتخانق (yitḵānaʔ) | نتخانق (nitḵānaʔ) | تتخانقو (titḵānaʔu) | يتخانقو (yitḵānaʔu) | |
f | تتخانقي (titḵānaʔi) | تتخانق (titḵānaʔ) | ||||||
imperative | m | تخانق (tḵānaʔ) | تخانقو (tḵānaʔu) | |||||
f | تخانقي (tḵānaʔi) |