تسامح

Arabic

Etymology 1

Root
س م ح (s m ḥ)
10 terms

Pronunciation

IPA^(key): /ta.saː.ma.ħa/

Verb

تَسَامَحَ • (tasāmaḥa) VI (non-past يَتَسَامَحُ (yatasāmaḥu), verbal noun تَسَامُح (tasāmuḥ))

to be tolerant, to be indulgent
to be forbearing
to not be overparticular
to show goodwill

Conjugation

Conjugation of تَسَامَحَ (VI, sound, no passive, verbal noun تَسَامُح)

active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
verbal noun الْمَصْدَر					تَسَامُح tasāmuḥ
active participle اِسْم الْفَاعِل					مُتَسَامِح mutasāmiḥ
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	تَسَامَحْتُ tasāmaḥtu	تَسَامَحْتَ tasāmaḥta	تَسَامَحَ tasāmaḥa	تَسَامَحْتُمَا tasāmaḥtumā	تَسَامَحَا tasāmaḥā	تَسَامَحْنَا tasāmaḥnā	تَسَامَحْتُمْ tasāmaḥtum	تَسَامَحُوا tasāmaḥū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	تَسَامَحْتُ tasāmaḥtu	تَسَامَحْتِ tasāmaḥti	تَسَامَحَتْ tasāmaḥat	تَسَامَحْتُمَا tasāmaḥtumā	تَسَامَحَتَا tasāmaḥatā	تَسَامَحْنَا tasāmaḥnā	تَسَامَحْتُنَّ tasāmaḥtunna	تَسَامَحْنَ tasāmaḥna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَتَسَامَحُ ʔatasāmaḥu	تَتَسَامَحُ tatasāmaḥu	يَتَسَامَحُ yatasāmaḥu	تَتَسَامَحَانِ tatasāmaḥāni	يَتَسَامَحَانِ yatasāmaḥāni	نَتَسَامَحُ natasāmaḥu	تَتَسَامَحُونَ tatasāmaḥūna	يَتَسَامَحُونَ yatasāmaḥūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	f	أَتَسَامَحُ ʔatasāmaḥu	تَتَسَامَحِينَ tatasāmaḥīna	تَتَسَامَحُ tatasāmaḥu	تَتَسَامَحَانِ tatasāmaḥāni	تَتَسَامَحَانِ tatasāmaḥāni	نَتَسَامَحُ natasāmaḥu	تَتَسَامَحْنَ tatasāmaḥna	يَتَسَامَحْنَ yatasāmaḥna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَتَسَامَحَ ʔatasāmaḥa	تَتَسَامَحَ tatasāmaḥa	يَتَسَامَحَ yatasāmaḥa	تَتَسَامَحَا tatasāmaḥā	يَتَسَامَحَا yatasāmaḥā	نَتَسَامَحَ natasāmaḥa	تَتَسَامَحُوا tatasāmaḥū	يَتَسَامَحُوا yatasāmaḥū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أَتَسَامَحَ ʔatasāmaḥa	تَتَسَامَحِي tatasāmaḥī	تَتَسَامَحَ tatasāmaḥa	تَتَسَامَحَا tatasāmaḥā	تَتَسَامَحَا tatasāmaḥā	نَتَسَامَحَ natasāmaḥa	تَتَسَامَحْنَ tatasāmaḥna	يَتَسَامَحْنَ yatasāmaḥna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَتَسَامَحْ ʔatasāmaḥ	تَتَسَامَحْ tatasāmaḥ	يَتَسَامَحْ yatasāmaḥ	تَتَسَامَحَا tatasāmaḥā	يَتَسَامَحَا yatasāmaḥā	نَتَسَامَحْ natasāmaḥ	تَتَسَامَحُوا tatasāmaḥū	يَتَسَامَحُوا yatasāmaḥū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أَتَسَامَحْ ʔatasāmaḥ	تَتَسَامَحِي tatasāmaḥī	تَتَسَامَحْ tatasāmaḥ	تَتَسَامَحَا tatasāmaḥā	تَتَسَامَحَا tatasāmaḥā	نَتَسَامَحْ natasāmaḥ	تَتَسَامَحْنَ tatasāmaḥna	يَتَسَامَحْنَ yatasāmaḥna
imperative الْأَمْر	m		تَسَامَحْ tasāmaḥ		تَسَامَحَا tasāmaḥā			تَسَامَحُوا tasāmaḥū
imperative الْأَمْر	f		تَسَامَحِي tasāmaḥī		تَسَامَحَا tasāmaḥā			تَسَامَحْنَ tasāmaḥna

Etymology 2

Pronunciation

IPA^(key): /ta.saː.muħ/

Noun

تَسَامُح • (tasāmuḥ)

verbal noun of تَسَامَحَ (tasāmaḥa) (form VI)

Declension

Declension of noun تَسَامُح (tasāmuḥ)

Singular	basic singular triptote
Singular	Indefinite	Definite	Construct
Informal	تَسَامُح tasāmuḥ	التَّسَامُح at-tasāmuḥ	تَسَامُح tasāmuḥ
Nominative	تَسَامُحٌ tasāmuḥun	التَّسَامُحُ at-tasāmuḥu	تَسَامُحُ tasāmuḥu
Accusative	تَسَامُحًا tasāmuḥan	التَّسَامُحَ at-tasāmuḥa	تَسَامُحَ tasāmuḥa
Genitive	تَسَامُحٍ tasāmuḥin	التَّسَامُحِ at-tasāmuḥi	تَسَامُحِ tasāmuḥi

References

Freytag, Georg (1833) “تسامح”, in Lexicon arabico-latinum praesertim ex Djeuharii Firuzabadiique et aliorum Arabum operibus adhibitis Golii quoque et aliorum libris confectum‎ (in Latin), volume 2, Halle: C. A. Schwetschke, page 350
Lane, Edward William (1863) “تسامح”, in Arabic-English Lexicon‎, London: Williams & Norgate, pages 1422-1423
Wehr, Hans (1979) “تسامح”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, →ISBN, page 499

تسامح

Contents

Arabic

Etymology 1

Pronunciation

Verb

Conjugation

Etymology 2

Pronunciation

Noun

Declension

References

Wikious

Boobota

Sagapedia