Root |
---|
ش ت ت |
3 terms |
From Arabic تَشَتَّتَ (tašattata).
تشتّت • (tšattat) V (present بتشتّت (bitšattat))
Conjugation of تشتّت (tšattat) | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
singular | plural | |||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
past | m | تشتّتت (tšattatt) | تشتّتت (tšattatt) | تشتّت (tšattat) | تشتّتنا (tšattatna) | تشتّتتو (tšattattu) | تشتّتو (tšattatu) | |
f | تشتّتتي (tšattatti) | تشتّتت (tšattatat) | ||||||
present | m | بتشتّت (batšattat) | بتتشتّت (btitšattat) | بتشتّت (bitšattat) | منتشتّت (mnitšattat) | بتتشتّتو (btitšattatu) | بتشتّتو (bitšattatu) | |
f | بتتشتّتي (btitšattati) | بتتشتّت (btitšattat) | ||||||
subjunctive | m | اتشتّت (atšattat) | تتشتّت (titšattat) | يتشتّت (yitšattat) | نتشتّت (nitšattat) | تتشتّتو (titšattatu) | يتشتّتو (yitšattatu) | |
f | تتشتّتي (titšattati) | تتشتّت (titšattat) | ||||||
imperative | m | تشتّت (tšattat) | تشتّتو (tšattatu) | |||||
f | تشتّتي (tšattati) |