Root |
---|
ن م ر |
1 term |
From Arabic تَنَمَّرَ (tanammara).
تنمّر • (tnammar) V (present بتنمّر (bitnammar))
Conjugation of تنمّر (tnammar) | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
singular | plural | |||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
past | m | تنمّرت (tnammart) | تنمّرت (tnammart) | تنمّر (tnammar) | تنمّرنا (tnammarna) | تنمّرتو (tnammartu) | تنمّرو (tnammaru) | |
f | تنمّرتي (tnammarti) | تنمّرت (tnammarat) | ||||||
present | m | بتنمّر (batnammar) | بتتنمّر (btitnammar) | بتنمّر (bitnammar) | منتنمّر (mnitnammar) | بتتنمّرو (btitnammaru) | بتنمّرو (bitnammaru) | |
f | بتتنمّري (btitnammari) | بتتنمّر (btitnammar) | ||||||
subjunctive | m | اتنمّر (atnammar) | تتنمّر (titnammar) | يتنمّر (yitnammar) | نتنمّر (nitnammar) | تتنمّرو (titnammaru) | يتنمّرو (yitnammaru) | |
f | تتنمّري (titnammari) | تتنمّر (titnammar) | ||||||
imperative | m | تنمّر (tnammar) | تنمّرو (tnammaru) | |||||
f | تنمّري (tnammari) |