خبر

Hello, you have come here looking for the meaning of the word خبر. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word خبر, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say خبر in singular and plural. Everything you need to know about the word خبر you have here. The definition of the word خبر will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofخبر, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: جبر, حبر, چتر, خبز, and چپر

Arabic

Etymology 1

Root
خ ب ر (ḵ b r)
11 terms

Pronunciation

Verb

خَبَرَ (ḵabara) I (non-past يَخْبُرُ (yaḵburu), verbal noun خُبْر (ḵubr) or خِبْرَة (ḵibra))

  1. (transitive) to try, to test
Conjugation
Conjugation of خَبَرَ (I, sound, a ~ u, full passive, verbal nouns خُبْر, خِبْرَة)
verbal noun
الْمَصْدَر
خُبْر, خِبْرَة
ḵubr, ḵibra
active participle
اِسْم الْفَاعِل
خَابِر
ḵābir
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَخْبُور
maḵbūr
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m خَبَرْتُ
ḵabartu
خَبَرْتَ
ḵabarta
خَبَرَ
ḵabara
خَبَرْتُمَا
ḵabartumā
خَبَرَا
ḵabarā
خَبَرْنَا
ḵabarnā
خَبَرْتُمْ
ḵabartum
خَبَرُوا
ḵabarū
f خَبَرْتِ
ḵabarti
خَبَرَتْ
ḵabarat
خَبَرَتَا
ḵabaratā
خَبَرْتُنَّ
ḵabartunna
خَبَرْنَ
ḵabarna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَخْبُرُ
ʔaḵburu
تَخْبُرُ
taḵburu
يَخْبُرُ
yaḵburu
تَخْبُرَانِ
taḵburāni
يَخْبُرَانِ
yaḵburāni
نَخْبُرُ
naḵburu
تَخْبُرُونَ
taḵburūna
يَخْبُرُونَ
yaḵburūna
f تَخْبُرِينَ
taḵburīna
تَخْبُرُ
taḵburu
تَخْبُرَانِ
taḵburāni
تَخْبُرْنَ
taḵburna
يَخْبُرْنَ
yaḵburna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَخْبُرَ
ʔaḵbura
تَخْبُرَ
taḵbura
يَخْبُرَ
yaḵbura
تَخْبُرَا
taḵburā
يَخْبُرَا
yaḵburā
نَخْبُرَ
naḵbura
تَخْبُرُوا
taḵburū
يَخْبُرُوا
yaḵburū
f تَخْبُرِي
taḵburī
تَخْبُرَ
taḵbura
تَخْبُرَا
taḵburā
تَخْبُرْنَ
taḵburna
يَخْبُرْنَ
yaḵburna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَخْبُرْ
ʔaḵbur
تَخْبُرْ
taḵbur
يَخْبُرْ
yaḵbur
تَخْبُرَا
taḵburā
يَخْبُرَا
yaḵburā
نَخْبُرْ
naḵbur
تَخْبُرُوا
taḵburū
يَخْبُرُوا
yaḵburū
f تَخْبُرِي
taḵburī
تَخْبُرْ
taḵbur
تَخْبُرَا
taḵburā
تَخْبُرْنَ
taḵburna
يَخْبُرْنَ
yaḵburna
imperative
الْأَمْر
m اُخْبُرْ
uḵbur
اُخْبُرَا
uḵburā
اُخْبُرُوا
uḵburū
f اُخْبُرِي
uḵburī
اُخْبُرْنَ
uḵburna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m خُبِرْتُ
ḵubirtu
خُبِرْتَ
ḵubirta
خُبِرَ
ḵubira
خُبِرْتُمَا
ḵubirtumā
خُبِرَا
ḵubirā
خُبِرْنَا
ḵubirnā
خُبِرْتُمْ
ḵubirtum
خُبِرُوا
ḵubirū
f خُبِرْتِ
ḵubirti
خُبِرَتْ
ḵubirat
خُبِرَتَا
ḵubiratā
خُبِرْتُنَّ
ḵubirtunna
خُبِرْنَ
ḵubirna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُخْبَرُ
ʔuḵbaru
تُخْبَرُ
tuḵbaru
يُخْبَرُ
yuḵbaru
تُخْبَرَانِ
tuḵbarāni
يُخْبَرَانِ
yuḵbarāni
نُخْبَرُ
nuḵbaru
تُخْبَرُونَ
tuḵbarūna
يُخْبَرُونَ
yuḵbarūna
f تُخْبَرِينَ
tuḵbarīna
تُخْبَرُ
tuḵbaru
تُخْبَرَانِ
tuḵbarāni
تُخْبَرْنَ
tuḵbarna
يُخْبَرْنَ
yuḵbarna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُخْبَرَ
ʔuḵbara
تُخْبَرَ
tuḵbara
يُخْبَرَ
yuḵbara
تُخْبَرَا
tuḵbarā
يُخْبَرَا
yuḵbarā
نُخْبَرَ
nuḵbara
تُخْبَرُوا
tuḵbarū
يُخْبَرُوا
yuḵbarū
f تُخْبَرِي
tuḵbarī
تُخْبَرَ
tuḵbara
تُخْبَرَا
tuḵbarā
تُخْبَرْنَ
tuḵbarna
يُخْبَرْنَ
yuḵbarna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُخْبَرْ
ʔuḵbar
تُخْبَرْ
tuḵbar
يُخْبَرْ
yuḵbar
تُخْبَرَا
tuḵbarā
يُخْبَرَا
yuḵbarā
نُخْبَرْ
nuḵbar
تُخْبَرُوا
tuḵbarū
يُخْبَرُوا
yuḵbarū
f تُخْبَرِي
tuḵbarī
تُخْبَرْ
tuḵbar
تُخْبَرَا
tuḵbarā
تُخْبَرْنَ
tuḵbarna
يُخْبَرْنَ
yuḵbarna

Verb

خَبَرَ (ḵabara) I (non-past يَخْبُرُ (yaḵburu), verbal noun خِبْر (ḵibr) or خُبْر (ḵubr) or خِبْرَة (ḵibra) or خُبْرَة (ḵubra) or مَخْبَرَة (maḵbara) or مَخْبُرَة (maḵbura))

  1. (transitive) to experience, to know by experience, to know well, to know thoroughly
Conjugation
Conjugation of خَبَرَ (I, sound, a ~ u, full passive, verbal nouns خِبْر, خُبْر, خِبْرَة, خُبْرَة, مَخْبَرَة, مَخْبُرَة)
verbal noun
الْمَصْدَر
خِبْر, خُبْر, خِبْرَة, خُبْرَة, مَخْبَرَة, مَخْبُرَة
ḵibr, ḵubr, ḵibra, ḵubra, maḵbara, maḵbura
active participle
اِسْم الْفَاعِل
خَابِر
ḵābir
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَخْبُور
maḵbūr
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m خَبَرْتُ
ḵabartu
خَبَرْتَ
ḵabarta
خَبَرَ
ḵabara
خَبَرْتُمَا
ḵabartumā
خَبَرَا
ḵabarā
خَبَرْنَا
ḵabarnā
خَبَرْتُمْ
ḵabartum
خَبَرُوا
ḵabarū
f خَبَرْتِ
ḵabarti
خَبَرَتْ
ḵabarat
خَبَرَتَا
ḵabaratā
خَبَرْتُنَّ
ḵabartunna
خَبَرْنَ
ḵabarna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَخْبُرُ
ʔaḵburu
تَخْبُرُ
taḵburu
يَخْبُرُ
yaḵburu
تَخْبُرَانِ
taḵburāni
يَخْبُرَانِ
yaḵburāni
نَخْبُرُ
naḵburu
تَخْبُرُونَ
taḵburūna
يَخْبُرُونَ
yaḵburūna
f تَخْبُرِينَ
taḵburīna
تَخْبُرُ
taḵburu
تَخْبُرَانِ
taḵburāni
تَخْبُرْنَ
taḵburna
يَخْبُرْنَ
yaḵburna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَخْبُرَ
ʔaḵbura
تَخْبُرَ
taḵbura
يَخْبُرَ
yaḵbura
تَخْبُرَا
taḵburā
يَخْبُرَا
yaḵburā
نَخْبُرَ
naḵbura
تَخْبُرُوا
taḵburū
يَخْبُرُوا
yaḵburū
f تَخْبُرِي
taḵburī
تَخْبُرَ
taḵbura
تَخْبُرَا
taḵburā
تَخْبُرْنَ
taḵburna
يَخْبُرْنَ
yaḵburna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَخْبُرْ
ʔaḵbur
تَخْبُرْ
taḵbur
يَخْبُرْ
yaḵbur
تَخْبُرَا
taḵburā
يَخْبُرَا
yaḵburā
نَخْبُرْ
naḵbur
تَخْبُرُوا
taḵburū
يَخْبُرُوا
yaḵburū
f تَخْبُرِي
taḵburī
تَخْبُرْ
taḵbur
تَخْبُرَا
taḵburā
تَخْبُرْنَ
taḵburna
يَخْبُرْنَ
yaḵburna
imperative
الْأَمْر
m اُخْبُرْ
uḵbur
اُخْبُرَا
uḵburā
اُخْبُرُوا
uḵburū
f اُخْبُرِي
uḵburī
اُخْبُرْنَ
uḵburna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m خُبِرْتُ
ḵubirtu
خُبِرْتَ
ḵubirta
خُبِرَ
ḵubira
خُبِرْتُمَا
ḵubirtumā
خُبِرَا
ḵubirā
خُبِرْنَا
ḵubirnā
خُبِرْتُمْ
ḵubirtum
خُبِرُوا
ḵubirū
f خُبِرْتِ
ḵubirti
خُبِرَتْ
ḵubirat
خُبِرَتَا
ḵubiratā
خُبِرْتُنَّ
ḵubirtunna
خُبِرْنَ
ḵubirna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُخْبَرُ
ʔuḵbaru
تُخْبَرُ
tuḵbaru
يُخْبَرُ
yuḵbaru
تُخْبَرَانِ
tuḵbarāni
يُخْبَرَانِ
yuḵbarāni
نُخْبَرُ
nuḵbaru
تُخْبَرُونَ
tuḵbarūna
يُخْبَرُونَ
yuḵbarūna
f تُخْبَرِينَ
tuḵbarīna
تُخْبَرُ
tuḵbaru
تُخْبَرَانِ
tuḵbarāni
تُخْبَرْنَ
tuḵbarna
يُخْبَرْنَ
yuḵbarna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُخْبَرَ
ʔuḵbara
تُخْبَرَ
tuḵbara
يُخْبَرَ
yuḵbara
تُخْبَرَا
tuḵbarā
يُخْبَرَا
yuḵbarā
نُخْبَرَ
nuḵbara
تُخْبَرُوا
tuḵbarū
يُخْبَرُوا
yuḵbarū
f تُخْبَرِي
tuḵbarī
تُخْبَرَ
tuḵbara
تُخْبَرَا
tuḵbarā
تُخْبَرْنَ
tuḵbarna
يُخْبَرْنَ
yuḵbarna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُخْبَرْ
ʔuḵbar
تُخْبَرْ
tuḵbar
يُخْبَرْ
yuḵbar
تُخْبَرَا
tuḵbarā
يُخْبَرَا
yuḵbarā
نُخْبَرْ
nuḵbar
تُخْبَرُوا
tuḵbarū
يُخْبَرُوا
yuḵbarū
f تُخْبَرِي
tuḵbarī
تُخْبَرْ
tuḵbar
تُخْبَرَا
tuḵbarā
تُخْبَرْنَ
tuḵbarna
يُخْبَرْنَ
yuḵbarna

Etymology 2

Pronunciation

Verb

خَبُرَ (ḵabura) I (non-past يَخْبُرُ (yaḵburu), verbal noun خُبُور (ḵubūr))

  1. to know thoroughly, to be fully acquainted with
Conjugation
Conjugation of خَبُرَ (I, sound, u ~ u, full passive, verbal noun خُبُور)
verbal noun
الْمَصْدَر
خُبُور
ḵubūr
active participle
اِسْم الْفَاعِل
خَبِير
ḵabīr
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَخْبُور
maḵbūr
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m خَبُرْتُ
ḵaburtu
خَبُرْتَ
ḵaburta
خَبُرَ
ḵabura
خَبُرْتُمَا
ḵaburtumā
خَبُرَا
ḵaburā
خَبُرْنَا
ḵaburnā
خَبُرْتُمْ
ḵaburtum
خَبُرُوا
ḵaburū
f خَبُرْتِ
ḵaburti
خَبُرَتْ
ḵaburat
خَبُرَتَا
ḵaburatā
خَبُرْتُنَّ
ḵaburtunna
خَبُرْنَ
ḵaburna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَخْبُرُ
ʔaḵburu
تَخْبُرُ
taḵburu
يَخْبُرُ
yaḵburu
تَخْبُرَانِ
taḵburāni
يَخْبُرَانِ
yaḵburāni
نَخْبُرُ
naḵburu
تَخْبُرُونَ
taḵburūna
يَخْبُرُونَ
yaḵburūna
f تَخْبُرِينَ
taḵburīna
تَخْبُرُ
taḵburu
تَخْبُرَانِ
taḵburāni
تَخْبُرْنَ
taḵburna
يَخْبُرْنَ
yaḵburna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَخْبُرَ
ʔaḵbura
تَخْبُرَ
taḵbura
يَخْبُرَ
yaḵbura
تَخْبُرَا
taḵburā
يَخْبُرَا
yaḵburā
نَخْبُرَ
naḵbura
تَخْبُرُوا
taḵburū
يَخْبُرُوا
yaḵburū
f تَخْبُرِي
taḵburī
تَخْبُرَ
taḵbura
تَخْبُرَا
taḵburā
تَخْبُرْنَ
taḵburna
يَخْبُرْنَ
yaḵburna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَخْبُرْ
ʔaḵbur
تَخْبُرْ
taḵbur
يَخْبُرْ
yaḵbur
تَخْبُرَا
taḵburā
يَخْبُرَا
yaḵburā
نَخْبُرْ
naḵbur
تَخْبُرُوا
taḵburū
يَخْبُرُوا
yaḵburū
f تَخْبُرِي
taḵburī
تَخْبُرْ
taḵbur
تَخْبُرَا
taḵburā
تَخْبُرْنَ
taḵburna
يَخْبُرْنَ
yaḵburna
imperative
الْأَمْر
m اُخْبُرْ
uḵbur
اُخْبُرَا
uḵburā
اُخْبُرُوا
uḵburū
f اُخْبُرِي
uḵburī
اُخْبُرْنَ
uḵburna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m خُبِرْتُ
ḵubirtu
خُبِرْتَ
ḵubirta
خُبِرَ
ḵubira
خُبِرْتُمَا
ḵubirtumā
خُبِرَا
ḵubirā
خُبِرْنَا
ḵubirnā
خُبِرْتُمْ
ḵubirtum
خُبِرُوا
ḵubirū
f خُبِرْتِ
ḵubirti
خُبِرَتْ
ḵubirat
خُبِرَتَا
ḵubiratā
خُبِرْتُنَّ
ḵubirtunna
خُبِرْنَ
ḵubirna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُخْبَرُ
ʔuḵbaru
تُخْبَرُ
tuḵbaru
يُخْبَرُ
yuḵbaru
تُخْبَرَانِ
tuḵbarāni
يُخْبَرَانِ
yuḵbarāni
نُخْبَرُ
nuḵbaru
تُخْبَرُونَ
tuḵbarūna
يُخْبَرُونَ
yuḵbarūna
f تُخْبَرِينَ
tuḵbarīna
تُخْبَرُ
tuḵbaru
تُخْبَرَانِ
tuḵbarāni
تُخْبَرْنَ
tuḵbarna
يُخْبَرْنَ
yuḵbarna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُخْبَرَ
ʔuḵbara
تُخْبَرَ
tuḵbara
يُخْبَرَ
yuḵbara
تُخْبَرَا
tuḵbarā
يُخْبَرَا
yuḵbarā
نُخْبَرَ
nuḵbara
تُخْبَرُوا
tuḵbarū
يُخْبَرُوا
yuḵbarū
f تُخْبَرِي
tuḵbarī
تُخْبَرَ
tuḵbara
تُخْبَرَا
tuḵbarā
تُخْبَرْنَ
tuḵbarna
يُخْبَرْنَ
yuḵbarna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُخْبَرْ
ʔuḵbar
تُخْبَرْ
tuḵbar
يُخْبَرْ
yuḵbar
تُخْبَرَا
tuḵbarā
يُخْبَرَا
yuḵbarā
نُخْبَرْ
nuḵbar
تُخْبَرُوا
tuḵbarū
يُخْبَرُوا
yuḵbarū
f تُخْبَرِي
tuḵbarī
تُخْبَرْ
tuḵbar
تُخْبَرَا
tuḵbarā
تُخْبَرْنَ
tuḵbarna
يُخْبَرْنَ
yuḵbarna

Etymology 3

Pronunciation

Verb

خَبَّرَ (ḵabbara) II (non-past يُخَبِّرُ (yuḵabbiru), verbal noun تَخْبِير (taḵbīr))

  1. to notify, to advise, to apprise, to inform (someone بِ (bi, about))
Conjugation
Conjugation of خَبَّرَ (II, sound, full passive, verbal noun تَخْبِير)
verbal noun
الْمَصْدَر
تَخْبِير
taḵbīr
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُخَبِّر
muḵabbir
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُخَبَّر
muḵabbar
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m خَبَّرْتُ
ḵabbartu
خَبَّرْتَ
ḵabbarta
خَبَّرَ
ḵabbara
خَبَّرْتُمَا
ḵabbartumā
خَبَّرَا
ḵabbarā
خَبَّرْنَا
ḵabbarnā
خَبَّرْتُمْ
ḵabbartum
خَبَّرُوا
ḵabbarū
f خَبَّرْتِ
ḵabbarti
خَبَّرَتْ
ḵabbarat
خَبَّرَتَا
ḵabbaratā
خَبَّرْتُنَّ
ḵabbartunna
خَبَّرْنَ
ḵabbarna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُخَبِّرُ
ʔuḵabbiru
تُخَبِّرُ
tuḵabbiru
يُخَبِّرُ
yuḵabbiru
تُخَبِّرَانِ
tuḵabbirāni
يُخَبِّرَانِ
yuḵabbirāni
نُخَبِّرُ
nuḵabbiru
تُخَبِّرُونَ
tuḵabbirūna
يُخَبِّرُونَ
yuḵabbirūna
f تُخَبِّرِينَ
tuḵabbirīna
تُخَبِّرُ
tuḵabbiru
تُخَبِّرَانِ
tuḵabbirāni
تُخَبِّرْنَ
tuḵabbirna
يُخَبِّرْنَ
yuḵabbirna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُخَبِّرَ
ʔuḵabbira
تُخَبِّرَ
tuḵabbira
يُخَبِّرَ
yuḵabbira
تُخَبِّرَا
tuḵabbirā
يُخَبِّرَا
yuḵabbirā
نُخَبِّرَ
nuḵabbira
تُخَبِّرُوا
tuḵabbirū
يُخَبِّرُوا
yuḵabbirū
f تُخَبِّرِي
tuḵabbirī
تُخَبِّرَ
tuḵabbira
تُخَبِّرَا
tuḵabbirā
تُخَبِّرْنَ
tuḵabbirna
يُخَبِّرْنَ
yuḵabbirna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُخَبِّرْ
ʔuḵabbir
تُخَبِّرْ
tuḵabbir
يُخَبِّرْ
yuḵabbir
تُخَبِّرَا
tuḵabbirā
يُخَبِّرَا
yuḵabbirā
نُخَبِّرْ
nuḵabbir
تُخَبِّرُوا
tuḵabbirū
يُخَبِّرُوا
yuḵabbirū
f تُخَبِّرِي
tuḵabbirī
تُخَبِّرْ
tuḵabbir
تُخَبِّرَا
tuḵabbirā
تُخَبِّرْنَ
tuḵabbirna
يُخَبِّرْنَ
yuḵabbirna
imperative
الْأَمْر
m خَبِّرْ
ḵabbir
خَبِّرَا
ḵabbirā
خَبِّرُوا
ḵabbirū
f خَبِّرِي
ḵabbirī
خَبِّرْنَ
ḵabbirna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m خُبِّرْتُ
ḵubbirtu
خُبِّرْتَ
ḵubbirta
خُبِّرَ
ḵubbira
خُبِّرْتُمَا
ḵubbirtumā
خُبِّرَا
ḵubbirā
خُبِّرْنَا
ḵubbirnā
خُبِّرْتُمْ
ḵubbirtum
خُبِّرُوا
ḵubbirū
f خُبِّرْتِ
ḵubbirti
خُبِّرَتْ
ḵubbirat
خُبِّرَتَا
ḵubbiratā
خُبِّرْتُنَّ
ḵubbirtunna
خُبِّرْنَ
ḵubbirna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُخَبَّرُ
ʔuḵabbaru
تُخَبَّرُ
tuḵabbaru
يُخَبَّرُ
yuḵabbaru
تُخَبَّرَانِ
tuḵabbarāni
يُخَبَّرَانِ
yuḵabbarāni
نُخَبَّرُ
nuḵabbaru
تُخَبَّرُونَ
tuḵabbarūna
يُخَبَّرُونَ
yuḵabbarūna
f تُخَبَّرِينَ
tuḵabbarīna
تُخَبَّرُ
tuḵabbaru
تُخَبَّرَانِ
tuḵabbarāni
تُخَبَّرْنَ
tuḵabbarna
يُخَبَّرْنَ
yuḵabbarna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُخَبَّرَ
ʔuḵabbara
تُخَبَّرَ
tuḵabbara
يُخَبَّرَ
yuḵabbara
تُخَبَّرَا
tuḵabbarā
يُخَبَّرَا
yuḵabbarā
نُخَبَّرَ
nuḵabbara
تُخَبَّرُوا
tuḵabbarū
يُخَبَّرُوا
yuḵabbarū
f تُخَبَّرِي
tuḵabbarī
تُخَبَّرَ
tuḵabbara
تُخَبَّرَا
tuḵabbarā
تُخَبَّرْنَ
tuḵabbarna
يُخَبَّرْنَ
yuḵabbarna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُخَبَّرْ
ʔuḵabbar
تُخَبَّرْ
tuḵabbar
يُخَبَّرْ
yuḵabbar
تُخَبَّرَا
tuḵabbarā
يُخَبَّرَا
yuḵabbarā
نُخَبَّرْ
nuḵabbar
تُخَبَّرُوا
tuḵabbarū
يُخَبَّرُوا
yuḵabbarū
f تُخَبَّرِي
tuḵabbarī
تُخَبَّرْ
tuḵabbar
تُخَبَّرَا
tuḵabbarā
تُخَبَّرْنَ
tuḵabbarna
يُخَبَّرْنَ
yuḵabbarna

Etymology 4

Pronunciation

  • IPA(key): /xa.bar/
  • Audio:(file)

Noun

خَبَر (ḵabarm (plural أَخْبَار (ʔaḵbār))

  1. report, message, notification
  2. proposition (statement expressing something that is either true or false)
  3. news
  4. information, intelligence
  5. rumor, story
  6. matter, affair
  7. (grammar) predicate of a nominal clause
Declension
Declension of noun خَبَر (ḵabar)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal خَبَر
ḵabar
الْخَبَر
al-ḵabar
خَبَر
ḵabar
nominative خَبَرٌ
ḵabarun
الْخَبَرُ
al-ḵabaru
خَبَرُ
ḵabaru
accusative خَبَرًا
ḵabaran
الْخَبَرَ
al-ḵabara
خَبَرَ
ḵabara
genitive خَبَرٍ
ḵabarin
الْخَبَرِ
al-ḵabari
خَبَرِ
ḵabari
dual indefinite definite construct
informal خَبَرَيْن
ḵabarayn
الْخَبَرَيْن
al-ḵabarayn
خَبَرَيْ
ḵabaray
nominative خَبَرَانِ
ḵabarāni
الْخَبَرَانِ
al-ḵabarāni
خَبَرَا
ḵabarā
accusative خَبَرَيْنِ
ḵabarayni
الْخَبَرَيْنِ
al-ḵabarayni
خَبَرَيْ
ḵabaray
genitive خَبَرَيْنِ
ḵabarayni
الْخَبَرَيْنِ
al-ḵabarayni
خَبَرَيْ
ḵabaray
plural basic broken plural triptote
indefinite definite construct
informal أَخْبَار
ʔaḵbār
الْأَخْبَار
al-ʔaḵbār
أَخْبَار
ʔaḵbār
nominative أَخْبَارٌ
ʔaḵbārun
الْأَخْبَارُ
al-ʔaḵbāru
أَخْبَارُ
ʔaḵbāru
accusative أَخْبَارًا
ʔaḵbāran
الْأَخْبَارَ
al-ʔaḵbāra
أَخْبَارَ
ʔaḵbāra
genitive أَخْبَارٍ
ʔaḵbārin
الْأَخْبَارِ
al-ʔaḵbāri
أَخْبَارِ
ʔaḵbāri
Antonyms
Descendants

Etymology 5

Pronunciation

Noun

خِبْر or خُبْر (ḵibr or ḵubrm

  1. verbal noun of خَبَرَ (ḵabara) (form I)
  2. knowledge, information
Declension
Declension of noun خِبْر (ḵibr)‎; خُبْر (ḵubr)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal خِبْر‎; خُبْر
ḵibr‎; ḵubr
الْخِبْر‎; الْخُبْر
al-ḵibr‎; al-ḵubr
خِبْر‎; خُبْر
ḵibr‎; ḵubr
nominative خِبْرٌ‎; خُبْرٌ
ḵibrun‎; ḵubrun
الْخِبْرُ‎; الْخُبْرُ
al-ḵibru‎; al-ḵubru
خِبْرُ‎; خُبْرُ
ḵibru‎; ḵubru
accusative خِبْرًا‎; خُبْرًا
ḵibran‎; ḵubran
الْخِبْرَ‎; الْخُبْرَ
al-ḵibra‎; al-ḵubra
خِبْرَ‎; خُبْرَ
ḵibra‎; ḵubra
genitive خِبْرٍ‎; خُبْرٍ
ḵibrin‎; ḵubrin
الْخِبْرِ‎; الْخُبْرِ
al-ḵibri‎; al-ḵubri
خِبْرِ‎; خُبْرِ
ḵibri‎; ḵubri

References

Khalaj

Noun

خَبَر (xabar or xəbər) (definite accusative خَبَری or خَبَرؽ, plural خَبَرلَر or خَبَرلار)

  1. Arabic spelling of xabar, xəbər (news)

Declension

Declension of خبر
singular plural
nominative خبر خبرلار
genitive خبرؽݧ خبرلارؽݧ
dative خبرقا خبرلارقا
definite accusative خبرؽ خبرلارؽ
locative خبرچا خبرلارچا
ablative خبردا خبرلاردا
instrumental خبرلا خبرلارلا
equative خبروارا خبرلاروارا
Declension of خبر
singular plural
nominative خبر خبرلَر
genitive خبرۆݧ خبرلَریݧ
dative خبرکه خبرلَرکه
definite accusative خبرۆ خبرلَری
locative خبرچه خبرلَرچه
ablative خبرده خبرلَرده
instrumental خبرله خبرلَرله
equative خبروارا خبرلَروارا

Moroccan Arabic

Etymology 1

From Arabic أَخْبَرَ (ʔaḵbara).

Pronunciation

Verb

خبر (ḵbar) I (non-past يخبر (yiḵbar))

  1. (transitive) to notify, to inform
    Synonym: علم (ʕlam)
Conjugation
The template Template:ary-conj-fʕal-yifʕal does not use the parameter(s):
1=خ
4=ḵ
5=b
3=ر
2=ب
6=r
Please see Module:checkparams for help with this warning.

This verb needs an inflection-table template.

Etymology 2

From Arabic خَبَر (ḵabar).

Pronunciation

Noun

خبر (ḵabarm (plural خبار (ḵbār) or أخبار (ʔaḵbār))

  1. report, message, notification
  2. news
  3. information

Ottoman Turkish

Etymology

Borrowed from Arabic خَبَر (ḵabar, news; report; rumour).

Noun

خبر (haber) (definite accusative خبری (haberi), plural اخبار (ahbâr))

  1. news, tidings, a piece of information about current events, disseminated by the media
    Synonym: چاو (çav)
  2. information, that which resolves uncertainty, or communicable knowledge of something
    Synonym: معلومات (maʼlumât)
  3. report, account, relation, a document or piece of information describing certain events
    Synonyms: تقریر (takrir), راپور (rapor)
  4. (grammar) predicate, the part of a sentence that states something about its subject

Derived terms

Descendants

Further reading

Persian

Alternative forms

Etymology

Borrowed from Arabic خَبَر (ḵabar).

Pronunciation

Readings
Classical reading? xaḇar
Dari reading? xabar
Iranian reading? xabar
Tajik reading? xabar

Noun

Dari خبر
Iranian Persian
Tajik хабар

خَبَر (xabar) (plural خبرها (xabar-hâ), or اخبار (axbâr))

  1. news
    چِه خَبَر؟če xabar?what's up; what's the news?
  2. information, intelligence, knowledge

Descendants

South Levantine Arabic

Etymology

From Arabic خَبَّرَ (ḵabbara).

Pronunciation

Verb

خبّر (ḵabbar) II (present بخبّر (biḵabber))

  1. to inform, to let know
    Synonyms: عرّف (ʕarraf), بلّغ (ballaḡ)

Conjugation

Conjugation of خبر
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m خبّرت (ḵabbart) خبّرت (ḵabbart) خبّر (ḵabbar) خبّرنا (ḵabbarna) خبّرتو (ḵabbartu) خبّرو (ḵabbaru)
f خبّرتي (ḵabbarti) خبّرت (ḵabbarat)
present m بخبّر (baḵabbir) بتخبّر (bitḵabbir) بخبّر (biḵabbir) منخبّر (minḵabbir) بتخبّرو (bitḵabbru) بخبّرو (biḵabbru)
f بتخبّري (bitḵabbri) بتخبّر (bitḵabbir)
subjunctive m اخبّر (aḵabbir) تخبّر (tḵabbir) يخبّر (yḵabbir) نخبّر (nḵabbir) تخبّرو (tḵabbru) يخبّرو (yḵabbru)
f تخبّري (tḵabbri) تخبّر (tḵabbir)
imperative m خبّر (ḵabbir) خبّرو (ḵabbru)
f خبّري (ḵabbri)

Urdu

Urdu Wikipedia has an article on:
Wikipedia ur

Etymology

Borrowed from Classical Persian خبر (xabar), from Arabic خَبَر (ḵabar).

Pronunciation

Noun

خَبَر (xabarf (formal plural اَخْبَار (axbār) or خبریں, Hindi spelling ख़बर)

  1. news
    Synonyms: سَماچار (samācār), سَنْدیش (sandeś), پَیْغام (payġām), رِسالَہ (risāla)
  2. information, intelligence, knowledge
  3. message, notification

References

  • Qureshi, Bashir Ahmad (1971) “خبر”, in Kitabistan's 20th Century Standard Dictionary‎, Lahore: Kitabistan Pub. Co.