Root |
---|
س ن ن (s n n) |
7 terms |
Etymologically related to سن (sinn, “tooth”, sense 3); also compare the letter ش (š).[1]
سَنَّ • (sanna) I (non-past يَسُنُّ (yasunnu), verbal noun سَنّ (sann))
verbal noun الْمَصْدَر |
سَنّ sann | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل |
سَانّ sānn | |||||||||||
passive participle اِسْم الْمَفْعُول |
مَسْنُون masnūn | |||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | سَنَنْتُ sanantu |
سَنَنْتَ sananta |
سَنَّ sanna |
سَنَنْتُمَا sanantumā |
سَنَّا sannā |
سَنَنَّا sanannā |
سَنَنْتُمْ sanantum |
سَنُّوا sannū | |||
f | سَنَنْتِ sananti |
سَنَّتْ sannat |
سَنَّتَا sannatā |
سَنَنْتُنَّ sanantunna |
سَنَنَّ sananna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | أَسُنُّ ʔasunnu |
تَسُنُّ tasunnu |
يَسُنُّ yasunnu |
تَسُنَّانِ tasunnāni |
يَسُنَّانِ yasunnāni |
نَسُنُّ nasunnu |
تَسُنُّونَ tasunnūna |
يَسُنُّونَ yasunnūna | |||
f | تَسُنِّينَ tasunnīna |
تَسُنُّ tasunnu |
تَسُنَّانِ tasunnāni |
تَسْنُنَّ tasnunna |
يَسْنُنَّ yasnunna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | أَسُنَّ ʔasunna |
تَسُنَّ tasunna |
يَسُنَّ yasunna |
تَسُنَّا tasunnā |
يَسُنَّا yasunnā |
نَسُنَّ nasunna |
تَسُنُّوا tasunnū |
يَسُنُّوا yasunnū | |||
f | تَسُنِّي tasunnī |
تَسُنَّ tasunna |
تَسُنَّا tasunnā |
تَسْنُنَّ tasnunna |
يَسْنُنَّ yasnunna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | أَسُنَّ, أَسُنِّ, أَسْنُنْ ʔasunna, ʔasunni, ʔasnun |
تَسُنَّ, تَسُنِّ, تَسْنُنْ tasunna, tasunni, tasnun |
يَسُنَّ, يَسُنِّ, يَسْنُنْ yasunna, yasunni, yasnun |
تَسُنَّا tasunnā |
يَسُنَّا yasunnā |
نَسُنَّ, نَسُنِّ, نَسْنُنْ nasunna, nasunni, nasnun |
تَسُنُّوا tasunnū |
يَسُنُّوا yasunnū | |||
f | تَسُنِّي tasunnī |
تَسُنَّ, تَسُنِّ, تَسْنُنْ tasunna, tasunni, tasnun |
تَسُنَّا tasunnā |
تَسْنُنَّ tasnunna |
يَسْنُنَّ yasnunna | |||||||
imperative الْأَمْر |
m | سُنَّ, سُنِّ, اُسْنُنْ sunna, sunni, usnun |
سُنَّا sunnā |
سُنُّوا sunnū |
||||||||
f | سُنِّي sunnī |
اُسْنُنَّ usnunna | ||||||||||
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | سُنِنْتُ sunintu |
سُنِنْتَ suninta |
سُنَّ sunna |
سُنِنْتُمَا sunintumā |
سُنَّا sunnā |
سُنِنَّا suninnā |
سُنِنْتُمْ sunintum |
سُنُّوا sunnū | |||
f | سُنِنْتِ suninti |
سُنَّتْ sunnat |
سُنَّتَا sunnatā |
سُنِنْتُنَّ sunintunna |
سُنِنَّ suninna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | أُسَنُّ ʔusannu |
تُسَنُّ tusannu |
يُسَنُّ yusannu |
تُسَنَّانِ tusannāni |
يُسَنَّانِ yusannāni |
نُسَنُّ nusannu |
تُسَنُّونَ tusannūna |
يُسَنُّونَ yusannūna | |||
f | تُسَنِّينَ tusannīna |
تُسَنُّ tusannu |
تُسَنَّانِ tusannāni |
تُسْنَنَّ tusnanna |
يُسْنَنَّ yusnanna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | أُسَنَّ ʔusanna |
تُسَنَّ tusanna |
يُسَنَّ yusanna |
تُسَنَّا tusannā |
يُسَنَّا yusannā |
نُسَنَّ nusanna |
تُسَنُّوا tusannū |
يُسَنُّوا yusannū | |||
f | تُسَنِّي tusannī |
تُسَنَّ tusanna |
تُسَنَّا tusannā |
تُسْنَنَّ tusnanna |
يُسْنَنَّ yusnanna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | أُسَنَّ, أُسَنِّ, أُسْنَنْ ʔusanna, ʔusanni, ʔusnan |
تُسَنَّ, تُسَنِّ, تُسْنَنْ tusanna, tusanni, tusnan |
يُسَنَّ, يُسَنِّ, يُسْنَنْ yusanna, yusanni, yusnan |
تُسَنَّا tusannā |
يُسَنَّا yusannā |
نُسَنَّ, نُسَنِّ, نُسْنَنْ nusanna, nusanni, nusnan |
تُسَنُّوا tusannū |
يُسَنُّوا yusannū | |||
f | تُسَنِّي tusannī |
تُسَنَّ, تُسَنِّ, تُسْنَنْ tusanna, tusanni, tusnan |
تُسَنَّا tusannā |
تُسْنَنَّ tusnanna |
يُسْنَنَّ yusnanna |
Verbal noun of سَنَّ (sanna).
سَنّ • (sann) m
From Proto-Semitic *šinn-. Cognate with Akkadian 𒅗 (šinnum), Aramaic שנא (šinā’), Ge'ez ስን (sən), and Hebrew שֵׁן (shén).
سِنّ • (sinn) f (plural أَسْنَان (ʔasnān) or أَسِنَّة (ʔasinna) or أَسُنّ (ʔasunn))
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | سِنّ sinn |
السِّنّ as-sinn |
سِنّ sinn |
Nominative | سِنٌّ sinnun |
السِّنُّ as-sinnu |
سِنُّ sinnu |
Accusative | سِنًّا sinnan |
السِّنَّ as-sinna |
سِنَّ sinna |
Genitive | سِنٍّ sinnin |
السِّنِّ as-sinni |
سِنِّ sinni |
Dual | Indefinite | Definite | Construct |
Informal | سِنَّيْن sinnayn |
السِّنَّيْن as-sinnayn |
سِنَّيْ sinnay |
Nominative | سِنَّانِ sinnāni |
السِّنَّانِ as-sinnāni |
سِنَّا sinnā |
Accusative | سِنَّيْنِ sinnayni |
السِّنَّيْنِ as-sinnayni |
سِنَّيْ sinnay |
Genitive | سِنَّيْنِ sinnayni |
السِّنَّيْنِ as-sinnayni |
سِنَّيْ sinnay |
Plural | basic broken plural triptote; broken plural triptote in ـَة (-a) | ||
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | أَسْنَان; أَسِنَّة; أَسُنّ ʔasnān; ʔasinna; ʔasunn |
الْأَسْنَان; الْأَسِنَّة; الْأَسُنّ al-ʔasnān; al-ʔasinna; al-ʔasunn |
أَسْنَان; أَسِنَّة; أَسُنّ ʔasnān; ʔasinnat; ʔasunn |
Nominative | أَسْنَانٌ; أَسِنَّةٌ; أَسُنٌّ ʔasnānun; ʔasinnatun; ʔasunnun |
الْأَسْنَانُ; الْأَسِنَّةُ; الْأَسُنُّ al-ʔasnānu; al-ʔasinnatu; al-ʔasunnu |
أَسْنَانُ; أَسِنَّةُ; أَسُنُّ ʔasnānu; ʔasinnatu; ʔasunnu |
Accusative | أَسْنَانًا; أَسِنَّةً; أَسُنًّا ʔasnānan; ʔasinnatan; ʔasunnan |
الْأَسْنَانَ; الْأَسِنَّةَ; الْأَسُنَّ al-ʔasnāna; al-ʔasinnata; al-ʔasunna |
أَسْنَانَ; أَسِنَّةَ; أَسُنَّ ʔasnāna; ʔasinnata; ʔasunna |
Genitive | أَسْنَانٍ; أَسِنَّةٍ; أَسُنٍّ ʔasnānin; ʔasinnatin; ʔasunnin |
الْأَسْنَانِ; الْأَسِنَّةِ; الْأَسُنِّ al-ʔasnāni; al-ʔasinnati; al-ʔasunni |
أَسْنَانِ; أَسِنَّةِ; أَسُنِّ ʔasnāni; ʔasinnati; ʔasunni |
سن
From Proto-Turkic *sen (“thou”).
سن (sän)
singular | plural | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
familiar | polite | |||||||
nominative | من (män) |
سن (sän) |
سیز (siz) |
اول, او (ul, u) |
بیز (biz) |
سیزلار (sizlär) |
اولار, الار (ular, alar) | |
genitive | منينک (meniñ) |
سنينک (seniñ) |
سیزنينک (sizniñ) |
اونينک, انينک (uniñ, aniñ) |
بیزنينک (bizniñ) |
سیزلارنينک (sizlärniñ) |
اولارنينک (ularniñ) | |
dative | منکا, مانکا (maña) |
سنکا, سانکا (saña) |
سیزکە (sizgä) |
اولارغە انکا (ularğa aña) |
بیزکا (bizgä) |
سیزلارکا (sizlärgä) |
اولارغە (ularğa) | |
accusative | منی (meni) |
سنی (seni) |
سیزنی (sizni) |
انی (ani) |
بیزنی (bizni) |
سیزلارنی (sizlärni) |
اولارنی (ularni) | |
locative | مندە (mändä) |
سندە (sändä) |
سیزدە (sizdä) |
اونينکدە, اندا, انينکدە (uniñda, anda, aniñda) |
بیزدە (bizdä) |
سیزلاردە (sizlärdä) |
اولاردە (ularda) | |
ablative | مندين (mändin) |
سندين (sändin) |
سیزدين (sizdin) |
اونينکدين, اندين, انينکدين (uniñdin, andin, aniñdin) |
بیزدين (bizdin) |
سیزلاردين (sizlärdin) |
اولاردين (ulardin) |
From Proto-Turkic *sen (“thou”). Cognate with Turkish sen (“you”), -sin (“second person singular suffix”), Old Turkic 𐰾𐰤 (sen, “you”).
سَنْ (sen)
سَنْ (sen)
سَن (sən) (definite accusative مهنۆ, plural سیز)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |
nominative | مَن | سَن | اوْ | بیز | سیز | اوُللار |
genitive | مَنۆم | سَنۆݧ | اوُنؽݧ | سیزۆم | سیزۆݧ | اوُللارؽݧ |
dative | مَݧه | سَݧه | اوُݧا | بیزکه | سیزکه | اوُللارقا |
accusative | مهنۆ | سهنۆ | اوُنؽ | بیزۆ | سیزۆ | اوُللارؽ |
locative | مهندیچه | سهندیچه | اوُندؽچا | بیزدییچه | سیزدیچه | اوُللارچا |
ablative | مهنده | سهنده | اوُندا | بیزده | سیزده | اوُللاردا |
instrumental | مهندیله | سهندیله | اوُندؽلا | بیزدیله | سیزدیله | اوُللَرلا |
equative | مهندیوارا | سهندیوارا | اوُندؽوارا | بیزدیوارا | سیزدیوارا | اوُللاروارا |
Inherited from Common Turkic *sen, from oblique forms of Proto-Turkic *sẹ.
سَنْ (sän)
From Proto-Turkic *sen.
سن • (sen)
سن • (sinn)
سن • (Sen)
Borrowed from Arabic سِنّ (sinn).
Readings | |
---|---|
Classical reading? | sinn, sin |
Dari reading? | sinn, sin |
Iranian reading? | senn, sen |
Tajik reading? | sin |
Dari | سنّ |
---|---|
Iranian Persian | |
Tajik | син |
سِنّ • (senn)
سِن • (sen)
Possibly cognate with Proto-Slavic *sěno.
سن • (san)
سن • (sen)
سن • (sinn) m (plural سنان (snān))
Audio (Ramallah): | (file) |
Borrowed from Classical Persian سن (sinn), from Arabic سِنّ (sinn).
سِن • (sin) m (Hindi spelling सिन)