كَيْفَ • (kayfa)
Root |
---|
ك ي ف (k-y-f) |
كَيْف • (kayf) m (plural كُيُوف (kuyūf))
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | كَيْف kayf |
الْكَيْف al-kayf |
كَيْف kayf |
Nominative | كَيْفٌ kayfun |
الْكَيْفُ al-kayfu |
كَيْفُ kayfu |
Accusative | كَيْفًا kayfan |
الْكَيْفَ al-kayfa |
كَيْفَ kayfa |
Genitive | كَيْفٍ kayfin |
الْكَيْفِ al-kayfi |
كَيْفِ kayfi |
Dual | Indefinite | Definite | Construct |
Informal | كَيْفَيْن kayfayn |
الْكَيْفَيْن al-kayfayn |
كَيْفَيْ kayfay |
Nominative | كَيْفَانِ kayfāni |
الْكَيْفَانِ al-kayfāni |
كَيْفَا kayfā |
Accusative | كَيْفَيْنِ kayfayni |
الْكَيْفَيْنِ al-kayfayni |
كَيْفَيْ kayfay |
Genitive | كَيْفَيْنِ kayfayni |
الْكَيْفَيْنِ al-kayfayni |
كَيْفَيْ kayfay |
Plural | basic broken plural triptote | ||
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | كُيُوف kuyūf |
الْكُيُوف al-kuyūf |
كُيُوف kuyūf |
Nominative | كُيُوفٌ kuyūfun |
الْكُيُوفُ al-kuyūfu |
كُيُوفُ kuyūfu |
Accusative | كُيُوفًا kuyūfan |
الْكُيُوفَ al-kuyūfa |
كُيُوفَ kuyūfa |
Genitive | كُيُوفٍ kuyūfin |
الْكُيُوفِ al-kuyūfi |
كُيُوفِ kuyūfi |
In most of its senses, denominal from كَيْف (kayf). In the sense “to cut off entirely”, intensive of كَافَ (kāfa, “to cut off”).
كَيَّفَ • (kayyafa) II, non-past يُكَيِّفُ (yukayyifu)
verbal noun الْمَصْدَر |
takyīf | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل |
mukayyif | |||||||||||
passive participle اِسْم الْمَفْعُول |
mukayyaf | |||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | kayyaftu |
kayyafta |
كَيَّفَ kayyafa |
kayyaftumā |
kayyafā |
kayyafnā |
kayyaftum |
kayyafū | |||
f | kayyafti |
kayyafat |
kayyafatā |
kayyaftunna |
kayyafna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | ʔukayyifu |
tukayyifu |
yukayyifu |
tukayyifāni |
yukayyifāni |
nukayyifu |
tukayyifūna |
yukayyifūna | |||
f | tukayyifīna |
tukayyifu |
tukayyifāni |
tukayyifna |
yukayyifna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | ʔukayyifa |
tukayyifa |
yukayyifa |
tukayyifā |
yukayyifā |
nukayyifa |
tukayyifū |
yukayyifū | |||
f | tukayyifī |
tukayyifa |
tukayyifā |
tukayyifna |
yukayyifna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | ʔukayyif |
tukayyif |
yukayyif |
tukayyifā |
yukayyifā |
nukayyif |
tukayyifū |
yukayyifū | |||
f | tukayyifī |
tukayyif |
tukayyifā |
tukayyifna |
yukayyifna | |||||||
imperative الْأَمْر |
m | كَيِّفْ kayyif |
kayyifā |
kayyifū |
||||||||
f | kayyifī |
kayyifna | ||||||||||
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | kuyyiftu |
kuyyifta |
كُيِّفَ kuyyifa |
kuyyiftumā |
kuyyifā |
kuyyifnā |
kuyyiftum |
kuyyifū | |||
f | kuyyifti |
kuyyifat |
kuyyifatā |
kuyyiftunna |
kuyyifna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | ʔukayyafu |
tukayyafu |
yukayyafu |
tukayyafāni |
yukayyafāni |
nukayyafu |
tukayyafūna |
yukayyafūna | |||
f | tukayyafīna |
tukayyafu |
tukayyafāni |
tukayyafna |
yukayyafna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | ʔukayyafa |
tukayyafa |
yukayyafa |
tukayyafā |
yukayyafā |
nukayyafa |
tukayyafū |
yukayyafū | |||
f | tukayyafī |
tukayyafa |
tukayyafā |
tukayyafna |
yukayyafna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | ʔukayyaf |
tukayyaf |
yukayyaf |
tukayyafā |
yukayyafā |
nukayyaf |
tukayyafū |
yukayyafū | |||
f | tukayyafī |
tukayyaf |
tukayyafā |
tukayyafna |
yukayyafna |
Root |
---|
ك ي ف |
2 terms |
كيف • (kēf)
Root |
---|
ك ي ف |
1 term |
From Arabic كَيْفَ (kayfa). Compare Maltese kif.
كيف • (kīf)
(interrogative) how
كيف • (kīf)
كيف • (kīf) m (usually uncountable)
كيف • (kīf)
كيف • (Kiyef)
كيف • (kīf)