From Proto-West Semitic *min. Cognate with Hebrew מִן (min).
مِنْ • (min)
Inflected forms | |||||
---|---|---|---|---|---|
Base form | مِنْ (min) | ||||
Personal-pronoun- including forms |
Singular | Dual | Plural | ||
Masculine | Feminine | Common | Masculine | Feminine | |
First person | مِنِّي (minnī) | مِنَّا (minnā) | |||
Second person | مِنْكَ (minka) | مِنْكِ (minki) | مِنْكُمَا (minkumā) | مِنْكُمْ (minkum) | مِنْكُنَّ (minkunna) |
Third person | مِنْهُ (minhu) | مِنْهَا (minhā) | مِنْهُمَا (minhumā) | مِنْهُمْ (minhum) | مِنْهُنَّ (minhunna) |
From Proto-Semitic *mann-. Cognates include Aramaic מן (man), Ge'ez መኑ (männu) and Amharic ማን (man).
مَنْ • (man) m
Root |
---|
م ن ن (m n n) |
5 terms |
The noun is modelled on a large scale upon Aramaic מַנָּא / ܡܢܐ (mannā) from the same root.
مَنَّ • (manna) I (non-past يَمُنُّ (yamunnu), verbal noun مَنّ (mann) or مِنَّة (minna))
verbal noun الْمَصْدَر |
مَنّ, مِنَّة mann, minna | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل |
مَانّ mānn | |||||||||||
passive participle اِسْم الْمَفْعُول |
مَمْنُون mamnūn | |||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | مَنَنْتُ manantu |
مَنَنْتَ mananta |
مَنَّ manna |
مَنَنْتُمَا manantumā |
مَنَّا mannā |
مَنَنَّا manannā |
مَنَنْتُمْ manantum |
مَنُّوا mannū | |||
f | مَنَنْتِ mananti |
مَنَّتْ mannat |
مَنَّتَا mannatā |
مَنَنْتُنَّ manantunna |
مَنَنَّ mananna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | أَمُنُّ ʔamunnu |
تَمُنُّ tamunnu |
يَمُنُّ yamunnu |
تَمُنَّانِ tamunnāni |
يَمُنَّانِ yamunnāni |
نَمُنُّ namunnu |
تَمُنُّونَ tamunnūna |
يَمُنُّونَ yamunnūna | |||
f | تَمُنِّينَ tamunnīna |
تَمُنُّ tamunnu |
تَمُنَّانِ tamunnāni |
تَمْنُنَّ tamnunna |
يَمْنُنَّ yamnunna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | أَمُنَّ ʔamunna |
تَمُنَّ tamunna |
يَمُنَّ yamunna |
تَمُنَّا tamunnā |
يَمُنَّا yamunnā |
نَمُنَّ namunna |
تَمُنُّوا tamunnū |
يَمُنُّوا yamunnū | |||
f | تَمُنِّي tamunnī |
تَمُنَّ tamunna |
تَمُنَّا tamunnā |
تَمْنُنَّ tamnunna |
يَمْنُنَّ yamnunna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | أَمُنَّ, أَمُنِّ, أَمْنُنْ ʔamunna, ʔamunni, ʔamnun |
تَمُنَّ, تَمُنِّ, تَمْنُنْ tamunna, tamunni, tamnun |
يَمُنَّ, يَمُنِّ, يَمْنُنْ yamunna, yamunni, yamnun |
تَمُنَّا tamunnā |
يَمُنَّا yamunnā |
نَمُنَّ, نَمُنِّ, نَمْنُنْ namunna, namunni, namnun |
تَمُنُّوا tamunnū |
يَمُنُّوا yamunnū | |||
f | تَمُنِّي tamunnī |
تَمُنَّ, تَمُنِّ, تَمْنُنْ tamunna, tamunni, tamnun |
تَمُنَّا tamunnā |
تَمْنُنَّ tamnunna |
يَمْنُنَّ yamnunna | |||||||
imperative الْأَمْر |
m | مُنَّ, مُنِّ, اُمْنُنْ munna, munni, umnun |
مُنَّا munnā |
مُنُّوا munnū |
||||||||
f | مُنِّي munnī |
اُمْنُنَّ umnunna | ||||||||||
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | مُنِنْتُ munintu |
مُنِنْتَ muninta |
مُنَّ munna |
مُنِنْتُمَا munintumā |
مُنَّا munnā |
مُنِنَّا muninnā |
مُنِنْتُمْ munintum |
مُنُّوا munnū | |||
f | مُنِنْتِ muninti |
مُنَّتْ munnat |
مُنَّتَا munnatā |
مُنِنْتُنَّ munintunna |
مُنِنَّ muninna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | أُمَنُّ ʔumannu |
تُمَنُّ tumannu |
يُمَنُّ yumannu |
تُمَنَّانِ tumannāni |
يُمَنَّانِ yumannāni |
نُمَنُّ numannu |
تُمَنُّونَ tumannūna |
يُمَنُّونَ yumannūna | |||
f | تُمَنِّينَ tumannīna |
تُمَنُّ tumannu |
تُمَنَّانِ tumannāni |
تُمْنَنَّ tumnanna |
يُمْنَنَّ yumnanna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | أُمَنَّ ʔumanna |
تُمَنَّ tumanna |
يُمَنَّ yumanna |
تُمَنَّا tumannā |
يُمَنَّا yumannā |
نُمَنَّ numanna |
تُمَنُّوا tumannū |
يُمَنُّوا yumannū | |||
f | تُمَنِّي tumannī |
تُمَنَّ tumanna |
تُمَنَّا tumannā |
تُمْنَنَّ tumnanna |
يُمْنَنَّ yumnanna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | أُمَنَّ, أُمَنِّ, أُمْنَنْ ʔumanna, ʔumanni, ʔumnan |
تُمَنَّ, تُمَنِّ, تُمْنَنْ tumanna, tumanni, tumnan |
يُمَنَّ, يُمَنِّ, يُمْنَنْ yumanna, yumanni, yumnan |
تُمَنَّا tumannā |
يُمَنَّا yumannā |
نُمَنَّ, نُمَنِّ, نُمْنَنْ numanna, numanni, numnan |
تُمَنُّوا tumannū |
يُمَنُّوا yumannū | |||
f | تُمَنِّي tumannī |
تُمَنَّ, تُمَنِّ, تُمْنَنْ tumanna, tumanni, tumnan |
تُمَنَّا tumannā |
تُمْنَنَّ tumnanna |
يُمْنَنَّ yumnanna |
مَنّ • (mann) m
مَنّ • (mann) m (collective, singulative مَنَّة f (manna))
Collective | basic collective triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | مَنّ mann |
الْمَنّ al-mann |
مَنّ mann |
Nominative | مَنٌّ mannun |
الْمَنُّ al-mannu |
مَنُّ mannu |
Accusative | مَنًّا mannan |
الْمَنَّ al-manna |
مَنَّ manna |
Genitive | مَنٍّ mannin |
الْمَنِّ al-manni |
مَنِّ manni |
Singulative | singulative triptote in ـَة (-a) | ||
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | مَنَّة manna |
الْمَنَّة al-manna |
مَنَّة mannat |
Nominative | مَنَّةٌ mannatun |
الْمَنَّةُ al-mannatu |
مَنَّةُ mannatu |
Accusative | مَنَّةً mannatan |
الْمَنَّةَ al-mannata |
مَنَّةَ mannata |
Genitive | مَنَّةٍ mannatin |
الْمَنَّةِ al-mannati |
مَنَّةِ mannati |
Dual | Indefinite | Definite | Construct |
Informal | مَنَّتَيْن mannatayn |
الْمَنَّتَيْن al-mannatayn |
مَنَّتَيْ mannatay |
Nominative | مَنَّتَانِ mannatāni |
الْمَنَّتَانِ al-mannatāni |
مَنَّتَا mannatā |
Accusative | مَنَّتَيْنِ mannatayni |
الْمَنَّتَيْنِ al-mannatayni |
مَنَّتَيْ mannatay |
Genitive | مَنَّتَيْنِ mannatayni |
الْمَنَّتَيْنِ al-mannatayni |
مَنَّتَيْ mannatay |
Paucal (3-10) | sound feminine paucal | ||
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | مَنَّات mannāt |
الْمَنَّات al-mannāt |
مَنَّات mannāt |
Nominative | مَنَّاتٌ mannātun |
الْمَنَّاتُ al-mannātu |
مَنَّاتُ mannātu |
Accusative | مَنَّاتٍ mannātin |
الْمَنَّاتِ al-mannāti |
مَنَّاتِ mannāti |
Genitive | مَنَّاتٍ mannātin |
الْمَنَّاتِ al-mannāti |
مَنَّاتِ mannāti |
From Aramaic מָנָא (mānā), from Akkadian 𒈠𒉡𒌑 (manû), whence also Sumerian 𒈠𒈾 (ma-na /mana/) and Hebrew מָנֶה (mānḗ).
مَنّ • (mann) m (plural أَمْنَان (ʔamnān))
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | مَنّ mann |
الْمَنّ al-mann |
مَنّ mann |
Nominative | مَنٌّ mannun |
الْمَنُّ al-mannu |
مَنُّ mannu |
Accusative | مَنًّا mannan |
الْمَنَّ al-manna |
مَنَّ manna |
Genitive | مَنٍّ mannin |
الْمَنِّ al-manni |
مَنِّ manni |
Dual | Indefinite | Definite | Construct |
Informal | مَنَّيْن mannayn |
الْمَنَّيْن al-mannayn |
مَنَّيْ mannay |
Nominative | مَنَّانِ mannāni |
الْمَنَّانِ al-mannāni |
مَنَّا mannā |
Accusative | مَنَّيْنِ mannayni |
الْمَنَّيْنِ al-mannayni |
مَنَّيْ mannay |
Genitive | مَنَّيْنِ mannayni |
الْمَنَّيْنِ al-mannayni |
مَنَّيْ mannay |
Plural | basic broken plural triptote | ||
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | أَمْنَان ʔamnān |
الْأَمْنَان al-ʔamnān |
أَمْنَان ʔamnān |
Nominative | أَمْنَانٌ ʔamnānun |
الْأَمْنَانُ al-ʔamnānu |
أَمْنَانُ ʔamnānu |
Accusative | أَمْنَانًا ʔamnānan |
الْأَمْنَانَ al-ʔamnāna |
أَمْنَانَ ʔamnāna |
Genitive | أَمْنَانٍ ʔamnānin |
الْأَمْنَانِ al-ʔamnāni |
أَمْنَانِ ʔamnāni |
من
من • (man)
Case | Personal | ||||
---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | ||||
sg. | Plural Inclusive | Plural Default | sg. | sg. & pl. | |
Direct/Oblique | من | ماشما | ما | تئو | شما |
Object | منا | ماشمارا | مارا | ترا | شمارا |
Genitive | منی | مئےشمے | مئے | تئیی | شمئے |
Northern Kurdish | ez |
---|---|
Southern Kurdish | م (mi) |
من (min)
From Proto-Turkic *ben (“I”).
من (män)
singular | plural | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
familiar | polite | |||||||
nominative | من (män) |
سن (sän) |
سیز (siz) |
اول, او (ul, u) |
بیز (biz) |
سیزلار (sizlär) |
اولار, الار (ular, alar) | |
genitive | منينک (meniñ) |
سنينک (seniñ) |
سیزنينک (sizniñ) |
اونينک, انينک (uniñ, aniñ) |
بیزنينک (bizniñ) |
سیزلارنينک (sizlärniñ) |
اولارنينک (ularniñ) | |
dative | منکا, مانکا (maña) |
سنکا, سانکا (saña) |
سیزکە (sizgä) |
اولارغە انکا (ularğa aña) |
بیزکا (bizgä) |
سیزلارکا (sizlärgä) |
اولارغە (ularğa) | |
accusative | منی (meni) |
سنی (seni) |
سیزنی (sizni) |
انی (ani) |
بیزنی (bizni) |
سیزلارنی (sizlärni) |
اولارنی (ularni) | |
locative | مندە (mändä) |
سندە (sändä) |
سیزدە (sizdä) |
اونينکدە, اندا, انينکدە (uniñda, anda, aniñda) |
بیزدە (bizdä) |
سیزلاردە (sizlärdä) |
اولاردە (ularda) | |
ablative | مندين (mändin) |
سندين (sändin) |
سیزدين (sizdin) |
اونينکدين, اندين, انينکدين (uniñdin, andin, aniñdin) |
بیزدين (bizdin) |
سیزلاردين (sizlärdin) |
اولاردين (ulardin) |
From Proto-Turkic *ben (“I”). Cognate with Turkish ben (“I”), Turkish -im (“first person singular suffix”).
من (men)
من (men)
مَن (mən) (definite accusative مهنۆ, plural بیز)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |
nominative | مَن | سَن | اوْ | بیز | سیز | اوُللار |
genitive | مَنۆم | سَنۆݧ | اوُنؽݧ | سیزۆم | سیزۆݧ | اوُللارؽݧ |
dative | مَݧه | سَݧه | اوُݧا | بیزکه | سیزکه | اوُللارقا |
accusative | مهنۆ | سهنۆ | اوُنؽ | بیزۆ | سیزۆ | اوُللارؽ |
locative | مهندیچه | سهندیچه | اوُندؽچا | بیزدییچه | سیزدیچه | اوُللارچا |
ablative | مهنده | سهنده | اوُندا | بیزده | سیزده | اوُللاردا |
instrumental | مهندیله | سهندیله | اوُندؽلا | بیزدیله | سیزدیله | اوُللَرلا |
equative | مهندیوارا | سهندیوارا | اوُندؽوارا | بیزدیوارا | سیزدیوارا | اوُللاروارا |
من (män)
From Arabic مِن (min, “from, of, than”). Possibly conflated with Arabic مُنْذُ (munḏu, “since, for”) in some senses.
من • (min, mn, mni)
من • (min)
From Arabic مَا إنَّ (mā ʔinna).
من • (mann)
مَنْ (män)
من • (men)
من • (man) m
Dari | من |
---|---|
Iranian Persian | |
Tajik | ман |
From Middle Persian 𐫖𐫗 (man, “me (early), I (later)”) from Old Persian 𐎶𐎴 (m-n /mana/, “me”) from Proto-Iranian *máHm from Proto-Indo-Iranian *máHm (“accusative singular of *aȷ́ʰám”). Cognate with Sanskrit मा (mā, “me”), Avestan 𐬨𐬀𐬥𐬀 (mana, “me”), Ancient Greek ἐμέ (emé, “accusative of "ἐγώ"”), and Latin me (“accusative of "ego"”).
Readings | |
---|---|
Classical reading? | man |
Dari reading? | man |
Iranian reading? | man |
Tajik reading? | man |
مَن • (man)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
nominative | accusative5 | nominative | accusative5 | |||
1st person | general | من man |
مرا marā |
ما mā |
- | |
informal1 | مه ma |
مره mara |
ماره māra | |||
2nd person | familiar | تو tū, tō2 |
ترا turā |
شما šumā |
- | |
formal | شما šumā |
- | ||||
informal1 | - | تره tura |
شمایا šumāyā |
شمایاره šumāyāra | ||
3rd person | distal | general | او ō |
- | آنان4 ānān |
- |
آن ān |
آنها4 ān‑hā | |||||
formal | وی3 way |
ایشان ēšān | ||||
ایشان ēšān | ||||||
informal, normal1 | او ū |
اوره ūra |
اونا ūnā |
ایناره ūnāra | ||
informal, emphatic I1 | اونو ūnū |
اونوره ūnūra |
وا wā |
واره wāra | ||
informal, emphatic II1 | اونمو ūnamū |
اونموره ūnamūra |
اونموا ūnamwā |
اونمواره ūnamwāra | ||
proximal | general | این īn |
- | اینان īnān |
- | |
اینها īn‑hā | ||||||
informal, normal1 | ای ī |
ایره īra |
اینا īnā |
ایناره īnāra | ||
informal, emphatic I1 | اینی īnī |
اینیره īnīra |
یا yā |
یاره yāra | ||
informal, emphatic II1 | اینمی īnamī |
اینمیره īnamīra |
اینمیا īnamyā |
اینمیاره īnamyāra | ||
From Middle Persian, from Akkadian 𒈠𒉡𒌑 (manû).
مَن • (man)
Inherited from Sanskrit मनस् (mánas), from Proto-Indo-European *ménos (“mind”), from *men- (“to think”).
مَن • (man) m (Gurmukhi spelling ਮਨ)
Declension of من | ||
---|---|---|
dir. sg. | مَن (man) | |
dir. pl. | مَن (man) | |
singular | plural | |
direct | مَن (man) | مَن (man) |
oblique | مَن (man) | مَناں (manāṉ) |
vocative | مَنا (manā) | مَنو (mano) |
ablative | مَنوں (manoṉ) | مَناں (manāṉ) |
locative | مَنے (mane) | مَنِیں (manīṉ) |
instrumental | مَنوں (manoṉ) | – |
مَنّ • (mann)
From Arabic مِن (min, “from, of, than”).
من • (min)
Inflected forms of من | |||||
---|---|---|---|---|---|
Base form | من (min) | ||||
Personal-pronoun- including forms |
singular | plural | |||
m | f | ||||
1st person | منّي (minni) | منّا (minna) | |||
2nd person | منّك (minnak) | منّك (minnek) | منكم (minkom) | ||
3rd person | منّه (minno) | منها (minha) | منهم (minhom) |
Borrowed from Classical Persian من (man), ultimately from Akkadian 𒈠𒈾 (manûm).
من • (man) m (Hindi spelling मन)
من (man)