موندن • (mundan) (present stem مون (mun))
infinitive | موندن (mundán) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
stem | present | مون (mun) | ||||||
past | موند (mund) | |||||||
participle | present | موننده (munandé) | ||||||
past | مونده (mundé) | |||||||
singular | plural | |||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
indicative | aorist | مونم (munam) |
مونی (muni) |
مونه (mune) |
مونیم (munim) |
مونین (munin) |
مونن (munan) | |
present (imperfect) | میمونم (mí-munam) |
میمونی (mí-muni) |
میمونه (mí-mune) |
میمونیم (mí-munim) |
میمونین (mí-munin) |
میمونن (mí-munan) | ||
present progressive | دارم میمونم (dấram mí-munam) |
داری میمونی (dấri mí-muni) |
داره میمونه (dấre mí-mune) |
داریم میمونیم (dấrim mí-munim) |
دارین میمونین (dấrin mí-munin) |
دارن میمونن (dấran mí-munan) | ||
present perfect | موندهام (mundám) |
موندهای (mundí) |
مونده (mundé) |
موندهایم (mundím) |
موندهاین (mundín) |
موندهان (mundán) | ||
past | موندم (mundam) |
موندی (mundi) |
موند (mund) |
موندیم (mundim) |
موندین (mundin) |
موندن (mundan) | ||
past (imperfect) | میموندم (mí-mundam) |
میموندی (mí-mundi) |
میموند (mí-mund) |
میموندیم (mí-mundim) |
میموندین (mí-mundin) |
میموندن (mí-mundan) | ||
past progressive | داشتم میموندم (dấštam mí-mundam) |
داشتی میموندی (dấšti mí-mundi) |
داشت میموند (dấšt mí-mund) |
داشتیم میموندیم (dấštim mí-mundim) |
داشتین میموندین (dấštin mí-mundin) |
داشتن میموندن (dấštan mí-mundan) | ||
pluperfect | مونده بودم (mundé búdam) |
مونده بودی (mundé búdi) |
مونده بود (mundé bud) |
مونده بودیم (mundé búdim) |
مونده بودین (mundé búdin) |
مونده بودن (mundé búdan) | ||
subjunctive | present | بمونم (bémunam) |
بمونی (bémuni) |
بمونه (bémune) |
بمونیم (bémunim) |
بمونین (bémunin) |
بمونن (bémunan) | |
past | مونده باشم (mundé bấšam) |
مونده باشی (mundé bấši) |
مونده باشه (mundé bấše) |
مونده باشیم (mundé bấšim) |
مونده باشین (mundé bấšin) |
مونده باشن (mundé bấšan) | ||
imperative | بمون (bémun) |
بمونین (bémunin) |