From Middle Persian (gwšk' /gōšag/, “corner”), which appears to be a suffixed formation from the word found now as گوش (guš, “ear”), in the sense of a lappet or protruding end of something. (Can this(+) etymology be sourced?)
Another theory derives the word from Proto-Indo-European *gew- (“to bend, curve; hand”); see also Ancient Greek γῦρος (gûros, “ring, circle”).[1]
Readings | |
---|---|
Classical reading? | gōša |
Dari reading? | gōša |
Iranian reading? | guše |
Tajik reading? | güša |
Dari | گوشه |
---|---|
Iranian Persian | |
Tajik | гӯша |
گوشه • (guše) (plural گوشهها (guše-hâ))
Basic forms of گوشه (guše) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
bare | گوشه (gušé) |
گوشهها (guše-hấ) گوشها △ (gušeấ) |
definitive direct object | گوشه را (gušé râ) گوشه رو △ (gušá ro) |
گوشهها را (guše-hấ râ) گوشها رو △ (gušeấ ro) |
ezâfe | گوشهٔ (gušé-ye) |
گوشههای (guše-hấ-ye) گوشهای △ (gušeấ-ye) |
marked indefinite or relative definite |
گوشهای (gušé-i) |
گوشههایی (guše-hấ-yi) گوشهایی △ (gušeấ-yi) |
△ Colloquial. |
Possessive forms of گوشه (guše) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
1st person singular (“my”) |
گوشهام (gušé-am) گوشم △ (gušám) |
گوشههایم (guše-hấyam) گوشههام △ (gušeấm) |
2nd person singular (“your”) |
گوشهات (gušé-at) گوشت △ (gušát) |
گوشههایت (guše-hấyat) گوشههات △ (gušeất) |
3rd person singular (“his, her, its”) |
گوشهاش (gušé-aš) گوشش △ (gušáš) |
گوشههایش (guše-hấyaš) گوشههاش △ (gušeấš) |
1st plural (“our”) |
گوشهمان (gušé-(y)emân) گوشهمون، گوشمون △ (gušámun) |
گوشههایمان (guše-hấyemân) گوشههامون △ (gušeấmun) |
2nd plural (“your”) |
گوشهتان (gušé-(y)etân) گوشهتون، گوشتون △ (gušátun) |
گوشههایتان (guše-hấyetân) گوشههاتون △ (gušeấtun) |
3rd plural (“their”) |
گوشهشان (gušé-(y)ešân) گوشهشون، گوششون △ (gušášun) |
گوشههایشان (guše-hấyešân) گوشههاشون △ (gušeấšun) |
△ Colloquial. |