Borrowed from Sanskrit अगाध (agādha, “deep, profound, unfathomable”).
अगाध • (agādha)
अ- (a-) + गाध (gādha). Compared to Ancient Greek βυθός (buthós, “depths”), which is of unclear origin.
अगाध • (agādha)
अगाध • (agādha) stem, m
| Masculine a-stem declension of अगाध | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | अगाधः (agādhaḥ) | ||
| Gen. sg. | अगाधस्य (agādhasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | अगाधः (agādhaḥ) | अगाधौ (agādhau) | अगाधाः (agādhāḥ) |
| Vocative | अगाध (agādha) | अगाधौ (agādhau) | अगाधाः (agādhāḥ) |
| Accusative | अगाधम् (agādham) | अगाधौ (agādhau) | अगाधान् (agādhān) |
| Instrumental | अगाधेन (agādhena) | अगाधाभ्याम् (agādhābhyām) | अगाधैः (agādhaiḥ) |
| Dative | अगाधाय (agādhāya) | अगाधाभ्याम् (agādhābhyām) | अगाधेभ्यः (agādhebhyaḥ) |
| Ablative | अगाधात् (agādhāt) | अगाधाभ्याम् (agādhābhyām) | अगाधेभ्यः (agādhebhyaḥ) |
| Genitive | अगाधस्य (agādhasya) | अगाधयोः (agādhayoḥ) | अगाधानाम् (agādhānām) |
| Locative | अगाधे (agādhe) | अगाधयोः (agādhayoḥ) | अगाधेषु (agādheṣu) |