From Proto-Indo-Iranian *Hagʰás (“bad, evil”), from Proto-Indo-European *h₂egʰ-ós, from *h₂egʰ- (“to be upset, afraid”). Cognate with Avestan 𐬀𐬖𐬀 (aγa, “evil”), Ancient Greek ἄχος (ákhos, “distress, pain”), Old English eġle (whence English ail).
अघ • (aghá) stem
Masculine a-stem declension of अघ (aghá) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | अघः agháḥ |
अघौ / अघा¹ aghaú / aghā́¹ |
अघाः / अघासः¹ aghā́ḥ / aghā́saḥ¹ |
Vocative | अघ ágha |
अघौ / अघा¹ ághau / ághā¹ |
अघाः / अघासः¹ ághāḥ / ághāsaḥ¹ |
Accusative | अघम् aghám |
अघौ / अघा¹ aghaú / aghā́¹ |
अघान् aghā́n |
Instrumental | अघेन aghéna |
अघाभ्याम् aghā́bhyām |
अघैः / अघेभिः¹ aghaíḥ / aghébhiḥ¹ |
Dative | अघाय aghā́ya |
अघाभ्याम् aghā́bhyām |
अघेभ्यः aghébhyaḥ |
Ablative | अघात् aghā́t |
अघाभ्याम् aghā́bhyām |
अघेभ्यः aghébhyaḥ |
Genitive | अघस्य aghásya |
अघयोः agháyoḥ |
अघानाम् aghā́nām |
Locative | अघे aghé |
अघयोः agháyoḥ |
अघेषु aghéṣu |
Notes |
|
Feminine ā-stem declension of अघा (aghā́) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | अघा aghā́ |
अघे aghé |
अघाः aghā́ḥ |
Vocative | अघे ághe |
अघे ághe |
अघाः ághāḥ |
Accusative | अघाम् aghā́m |
अघे aghé |
अघाः aghā́ḥ |
Instrumental | अघया / अघा¹ agháyā / aghā́¹ |
अघाभ्याम् aghā́bhyām |
अघाभिः aghā́bhiḥ |
Dative | अघायै aghā́yai |
अघाभ्याम् aghā́bhyām |
अघाभ्यः aghā́bhyaḥ |
Ablative | अघायाः / अघायै² aghā́yāḥ / aghā́yai² |
अघाभ्याम् aghā́bhyām |
अघाभ्यः aghā́bhyaḥ |
Genitive | अघायाः / अघायै² aghā́yāḥ / aghā́yai² |
अघयोः agháyoḥ |
अघानाम् aghā́nām |
Locative | अघायाम् aghā́yām |
अघयोः agháyoḥ |
अघासु aghā́su |
Notes |
|
Neuter a-stem declension of अघ (aghá) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | अघम् aghám |
अघे aghé |
अघानि / अघा¹ aghā́ni / aghā́¹ |
Vocative | अघ ágha |
अघे ághe |
अघानि / अघा¹ ághāni / ághā¹ |
Accusative | अघम् aghám |
अघे aghé |
अघानि / अघा¹ aghā́ni / aghā́¹ |
Instrumental | अघेन aghéna |
अघाभ्याम् aghā́bhyām |
अघैः / अघेभिः¹ aghaíḥ / aghébhiḥ¹ |
Dative | अघाय aghā́ya |
अघाभ्याम् aghā́bhyām |
अघेभ्यः aghébhyaḥ |
Ablative | अघात् aghā́t |
अघाभ्याम् aghā́bhyām |
अघेभ्यः aghébhyaḥ |
Genitive | अघस्य aghásya |
अघयोः agháyoḥ |
अघानाम् aghā́nām |
Locative | अघे aghé |
अघयोः agháyoḥ |
अघेषु aghéṣu |
Notes |
|
अघ • (aghá) stem, n
Neuter a-stem declension of अघ (aghá) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | अघम् aghám |
अघे aghé |
अघानि / अघा¹ aghā́ni / aghā́¹ |
Vocative | अघ ágha |
अघे ághe |
अघानि / अघा¹ ághāni / ághā¹ |
Accusative | अघम् aghám |
अघे aghé |
अघानि / अघा¹ aghā́ni / aghā́¹ |
Instrumental | अघेन aghéna |
अघाभ्याम् aghā́bhyām |
अघैः / अघेभिः¹ aghaíḥ / aghébhiḥ¹ |
Dative | अघाय aghā́ya |
अघाभ्याम् aghā́bhyām |
अघेभ्यः aghébhyaḥ |
Ablative | अघात् aghā́t |
अघाभ्याम् aghā́bhyām |
अघेभ्यः aghébhyaḥ |
Genitive | अघस्य aghásya |
अघयोः agháyoḥ |
अघानाम् aghā́nām |
Locative | अघे aghé |
अघयोः agháyoḥ |
अघेषु aghéṣu |
Notes |
|