अन
अन n
Case \ Number | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative (first) | अनं (anaṃ) | अनानि (anāni) |
Accusative (second) | अनं (anaṃ) | अनानि (anāni) |
Instrumental (third) | अनेन (anena) | अनेहि (anehi) or अनेभि (anebhi) |
Dative (fourth) | अनस्स (anassa) or अनाय (anāya) or अनत्थं (anatthaṃ) | अनानं (anānaṃ) |
Ablative (fifth) | अनस्मा (anasmā) or अनम्हा (anamhā) or अना (anā) | अनेहि (anehi) or अनेभि (anebhi) |
Genitive (sixth) | अनस्स (anassa) | अनानं (anānaṃ) |
Locative (seventh) | अनस्मिं (anasmiṃ) or अनम्हि (anamhi) or अने (ane) | अनेसु (anesu) |
Vocative (calling) | अन (ana) | अनानि (anāni) |
From the root अन् (an), from Proto-Indo-European *h₂enh₁- (“to breathe”). Cognate with Latin animus.
अन • (aná) stem, m
Masculine a-stem declension of अन (aná) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | अनः anáḥ |
अनौ / अना¹ anaú / anā́¹ |
अनाः / अनासः¹ anā́ḥ / anā́saḥ¹ |
Vocative | अन ána |
अनौ / अना¹ ánau / ánā¹ |
अनाः / अनासः¹ ánāḥ / ánāsaḥ¹ |
Accusative | अनम् anám |
अनौ / अना¹ anaú / anā́¹ |
अनान् anā́n |
Instrumental | अनेन anéna |
अनाभ्याम् anā́bhyām |
अनैः / अनेभिः¹ anaíḥ / anébhiḥ¹ |
Dative | अनाय anā́ya |
अनाभ्याम् anā́bhyām |
अनेभ्यः anébhyaḥ |
Ablative | अनात् anā́t |
अनाभ्याम् anā́bhyām |
अनेभ्यः anébhyaḥ |
Genitive | अनस्य anásya |
अनयोः anáyoḥ |
अनानाम् anā́nām |
Locative | अने ané |
अनयोः anáyoḥ |
अनेषु anéṣu |
Notes |
|