अनु- (anu-, “after”) + ज (ja, “born”).
अनुज • (anuja) stem, m
| Masculine a-stem declension of अनुज (anuja) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | अनुजः anujaḥ |
अनुजौ / अनुजा¹ anujau / anujā¹ |
अनुजाः / अनुजासः¹ anujāḥ / anujāsaḥ¹ |
| Vocative | अनुज anuja |
अनुजौ / अनुजा¹ anujau / anujā¹ |
अनुजाः / अनुजासः¹ anujāḥ / anujāsaḥ¹ |
| Accusative | अनुजम् anujam |
अनुजौ / अनुजा¹ anujau / anujā¹ |
अनुजान् anujān |
| Instrumental | अनुजेन anujena |
अनुजाभ्याम् anujābhyām |
अनुजैः / अनुजेभिः¹ anujaiḥ / anujebhiḥ¹ |
| Dative | अनुजाय anujāya |
अनुजाभ्याम् anujābhyām |
अनुजेभ्यः anujebhyaḥ |
| Ablative | अनुजात् anujāt |
अनुजाभ्याम् anujābhyām |
अनुजेभ्यः anujebhyaḥ |
| Genitive | अनुजस्य anujasya |
अनुजयोः anujayoḥ |
अनुजानाम् anujānām |
| Locative | अनुजे anuje |
अनुजयोः anujayoḥ |
अनुजेषु anujeṣu |
| Notes |
| ||