Borrowed from Sanskrit अनुस्वार (anusvāra), from अनु- (anu-) + स्वार (svāra).
अनुस्वार • (anusvār) m (Urdu spelling انسوار)
singular | plural | |
---|---|---|
direct | अनुस्वार anusvār |
अनुस्वार anusvār |
oblique | अनुस्वार anusvār |
अनुस्वारों anusvārõ |
vocative | अनुस्वार anusvār |
अनुस्वारो anusvāro |
From अनु- (anu-, “along; with; after”) + स्वर् (svar, “to sound; to utter”, root) + -अ (-a, nominalization suffix) with vṛddhi of the root.
अनुस्वार • (anusvāra) stem, m (Classical Sanskrit)
Masculine a-stem declension of अनुस्वार (anusvāra) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | अनुस्वारः anusvāraḥ |
अनुस्वारौ anusvārau |
अनुस्वाराः anusvārāḥ |
Vocative | अनुस्वार anusvāra |
अनुस्वारौ anusvārau |
अनुस्वाराः anusvārāḥ |
Accusative | अनुस्वारम् anusvāram |
अनुस्वारौ anusvārau |
अनुस्वारान् anusvārān |
Instrumental | अनुस्वारेण anusvāreṇa |
अनुस्वाराभ्याम् anusvārābhyām |
अनुस्वारैः anusvāraiḥ |
Dative | अनुस्वाराय anusvārāya |
अनुस्वाराभ्याम् anusvārābhyām |
अनुस्वारेभ्यः anusvārebhyaḥ |
Ablative | अनुस्वारात् anusvārāt |
अनुस्वाराभ्याम् anusvārābhyām |
अनुस्वारेभ्यः anusvārebhyaḥ |
Genitive | अनुस्वारस्य anusvārasya |
अनुस्वारयोः anusvārayoḥ |
अनुस्वाराणाम् anusvārāṇām |
Locative | अनुस्वारे anusvāre |
अनुस्वारयोः anusvārayoḥ |
अनुस्वारेषु anusvāreṣu |