अनृत • (anṛta) stem
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | अनृतः (ánṛtaḥ) | अनृतौ (ánṛtau) अनृता¹ (ánṛtā¹) |
अनृताः (ánṛtāḥ) अनृतासः¹ (ánṛtāsaḥ¹) |
| vocative | अनृत (ánṛta) | अनृतौ (ánṛtau) अनृता¹ (ánṛtā¹) |
अनृताः (ánṛtāḥ) अनृतासः¹ (ánṛtāsaḥ¹) |
| accusative | अनृतम् (ánṛtam) | अनृतौ (ánṛtau) अनृता¹ (ánṛtā¹) |
अनृतान् (ánṛtān) |
| instrumental | अनृतेन (ánṛtena) | अनृताभ्याम् (ánṛtābhyām) | अनृतैः (ánṛtaiḥ) अनृतेभिः¹ (ánṛtebhiḥ¹) |
| dative | अनृताय (ánṛtāya) | अनृताभ्याम् (ánṛtābhyām) | अनृतेभ्यः (ánṛtebhyaḥ) |
| ablative | अनृतात् (ánṛtāt) | अनृताभ्याम् (ánṛtābhyām) | अनृतेभ्यः (ánṛtebhyaḥ) |
| genitive | अनृतस्य (ánṛtasya) | अनृतयोः (ánṛtayoḥ) | अनृतानाम् (ánṛtānām) |
| locative | अनृते (ánṛte) | अनृतयोः (ánṛtayoḥ) | अनृतेषु (ánṛteṣu) |
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | अनृता (ánṛtā) | अनृते (ánṛte) | अनृताः (ánṛtāḥ) |
| vocative | अनृते (ánṛte) | अनृते (ánṛte) | अनृताः (ánṛtāḥ) |
| accusative | अनृताम् (ánṛtām) | अनृते (ánṛte) | अनृताः (ánṛtāḥ) |
| instrumental | अनृतया (ánṛtayā) अनृता¹ (ánṛtā¹) |
अनृताभ्याम् (ánṛtābhyām) | अनृताभिः (ánṛtābhiḥ) |
| dative | अनृतायै (ánṛtāyai) | अनृताभ्याम् (ánṛtābhyām) | अनृताभ्यः (ánṛtābhyaḥ) |
| ablative | अनृतायाः (ánṛtāyāḥ) अनृतायै² (ánṛtāyai²) |
अनृताभ्याम् (ánṛtābhyām) | अनृताभ्यः (ánṛtābhyaḥ) |
| genitive | अनृतायाः (ánṛtāyāḥ) अनृतायै² (ánṛtāyai²) |
अनृतयोः (ánṛtayoḥ) | अनृतानाम् (ánṛtānām) |
| locative | अनृतायाम् (ánṛtāyām) | अनृतयोः (ánṛtayoḥ) | अनृतासु (ánṛtāsu) |
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | अनृतम् (ánṛtam) | अनृते (ánṛte) | अनृतानि (ánṛtāni) अनृता¹ (ánṛtā¹) |
| vocative | अनृत (ánṛta) | अनृते (ánṛte) | अनृतानि (ánṛtāni) अनृता¹ (ánṛtā¹) |
| accusative | अनृतम् (ánṛtam) | अनृते (ánṛte) | अनृतानि (ánṛtāni) अनृता¹ (ánṛtā¹) |
| instrumental | अनृतेन (ánṛtena) | अनृताभ्याम् (ánṛtābhyām) | अनृतैः (ánṛtaiḥ) अनृतेभिः¹ (ánṛtebhiḥ¹) |
| dative | अनृताय (ánṛtāya) | अनृताभ्याम् (ánṛtābhyām) | अनृतेभ्यः (ánṛtebhyaḥ) |
| ablative | अनृतात् (ánṛtāt) | अनृताभ्याम् (ánṛtābhyām) | अनृतेभ्यः (ánṛtebhyaḥ) |
| genitive | अनृतस्य (ánṛtasya) | अनृतयोः (ánṛtayoḥ) | अनृतानाम् (ánṛtānām) |
| locative | अनृते (ánṛte) | अनृतयोः (ánṛtayoḥ) | अनृतेषु (ánṛteṣu) |
अनृत • (anṛta) stem, n
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | अनृतम् (ánṛtam) | अनृते (ánṛte) | अनृतानि (ánṛtāni) अनृता¹ (ánṛtā¹) |
| vocative | अनृत (ánṛta) | अनृते (ánṛte) | अनृतानि (ánṛtāni) अनृता¹ (ánṛtā¹) |
| accusative | अनृतम् (ánṛtam) | अनृते (ánṛte) | अनृतानि (ánṛtāni) अनृता¹ (ánṛtā¹) |
| instrumental | अनृतेन (ánṛtena) | अनृताभ्याम् (ánṛtābhyām) | अनृतैः (ánṛtaiḥ) अनृतेभिः¹ (ánṛtebhiḥ¹) |
| dative | अनृताय (ánṛtāya) | अनृताभ्याम् (ánṛtābhyām) | अनृतेभ्यः (ánṛtebhyaḥ) |
| ablative | अनृतात् (ánṛtāt) | अनृताभ्याम् (ánṛtābhyām) | अनृतेभ्यः (ánṛtebhyaḥ) |
| genitive | अनृतस्य (ánṛtasya) | अनृतयोः (ánṛtayoḥ) | अनृतानाम् (ánṛtānām) |
| locative | अनृते (ánṛte) | अनृतयोः (ánṛtayoḥ) | अनृतेषु (ánṛteṣu) |