अन्तम • (antam) (indeclinable)
From Proto-Indo-Iranian *Hántamas, from Proto-Indo-European *h₁én-tm̥-h₂o-s (“closest, intimate”), from *h₁én (“in”). Cognate with Avestan 𐬀𐬧𐬙𐬆𐬨𐬀 (aṇtəma, “intimate”), Latin intimus.
अन्तम • (ántama or antamá) stem
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | अन्तमः (ántamaḥ) | अन्तमौ (ántamau) अन्तमा¹ (ántamā¹) |
अन्तमाः (ántamāḥ) अन्तमासः¹ (ántamāsaḥ¹) |
| vocative | अन्तम (ántama) | अन्तमौ (ántamau) अन्तमा¹ (ántamā¹) |
अन्तमाः (ántamāḥ) अन्तमासः¹ (ántamāsaḥ¹) |
| accusative | अन्तमम् (ántamam) | अन्तमौ (ántamau) अन्तमा¹ (ántamā¹) |
अन्तमान् (ántamān) |
| instrumental | अन्तमेन (ántamena) | अन्तमाभ्याम् (ántamābhyām) | अन्तमैः (ántamaiḥ) अन्तमेभिः¹ (ántamebhiḥ¹) |
| dative | अन्तमाय (ántamāya) | अन्तमाभ्याम् (ántamābhyām) | अन्तमेभ्यः (ántamebhyaḥ) |
| ablative | अन्तमात् (ántamāt) | अन्तमाभ्याम् (ántamābhyām) | अन्तमेभ्यः (ántamebhyaḥ) |
| genitive | अन्तमस्य (ántamasya) | अन्तमयोः (ántamayoḥ) | अन्तमानाम् (ántamānām) |
| locative | अन्तमे (ántame) | अन्तमयोः (ántamayoḥ) | अन्तमेषु (ántameṣu) |
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | अन्तमा (ántamā) | अन्तमे (ántame) | अन्तमाः (ántamāḥ) |
| vocative | अन्तमे (ántame) | अन्तमे (ántame) | अन्तमाः (ántamāḥ) |
| accusative | अन्तमाम् (ántamām) | अन्तमे (ántame) | अन्तमाः (ántamāḥ) |
| instrumental | अन्तमया (ántamayā) अन्तमा¹ (ántamā¹) |
अन्तमाभ्याम् (ántamābhyām) | अन्तमाभिः (ántamābhiḥ) |
| dative | अन्तमायै (ántamāyai) | अन्तमाभ्याम् (ántamābhyām) | अन्तमाभ्यः (ántamābhyaḥ) |
| ablative | अन्तमायाः (ántamāyāḥ) अन्तमायै² (ántamāyai²) |
अन्तमाभ्याम् (ántamābhyām) | अन्तमाभ्यः (ántamābhyaḥ) |
| genitive | अन्तमायाः (ántamāyāḥ) अन्तमायै² (ántamāyai²) |
अन्तमयोः (ántamayoḥ) | अन्तमानाम् (ántamānām) |
| locative | अन्तमायाम् (ántamāyām) | अन्तमयोः (ántamayoḥ) | अन्तमासु (ántamāsu) |
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | अन्तमम् (ántamam) | अन्तमे (ántame) | अन्तमानि (ántamāni) अन्तमा¹ (ántamā¹) |
| vocative | अन्तम (ántama) | अन्तमे (ántame) | अन्तमानि (ántamāni) अन्तमा¹ (ántamā¹) |
| accusative | अन्तमम् (ántamam) | अन्तमे (ántame) | अन्तमानि (ántamāni) अन्तमा¹ (ántamā¹) |
| instrumental | अन्तमेन (ántamena) | अन्तमाभ्याम् (ántamābhyām) | अन्तमैः (ántamaiḥ) अन्तमेभिः¹ (ántamebhiḥ¹) |
| dative | अन्तमाय (ántamāya) | अन्तमाभ्याम् (ántamābhyām) | अन्तमेभ्यः (ántamebhyaḥ) |
| ablative | अन्तमात् (ántamāt) | अन्तमाभ्याम् (ántamābhyām) | अन्तमेभ्यः (ántamebhyaḥ) |
| genitive | अन्तमस्य (ántamasya) | अन्तमयोः (ántamayoḥ) | अन्तमानाम् (ántamānām) |
| locative | अन्तमे (ántame) | अन्तमयोः (ántamayoḥ) | अन्तमेषु (ántameṣu) |
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | अन्तमः (antamáḥ) | अन्तमौ (antamaú) अन्तमा¹ (antamā́¹) |
अन्तमाः (antamā́ḥ) अन्तमासः¹ (antamā́saḥ¹) |
| vocative | अन्तम (ántama) | अन्तमौ (ántamau) अन्तमा¹ (ántamā¹) |
अन्तमाः (ántamāḥ) अन्तमासः¹ (ántamāsaḥ¹) |
| accusative | अन्तमम् (antamám) | अन्तमौ (antamaú) अन्तमा¹ (antamā́¹) |
अन्तमान् (antamā́n) |
| instrumental | अन्तमेन (antaména) | अन्तमाभ्याम् (antamā́bhyām) | अन्तमैः (antamaíḥ) अन्तमेभिः¹ (antamébhiḥ¹) |
| dative | अन्तमाय (antamā́ya) | अन्तमाभ्याम् (antamā́bhyām) | अन्तमेभ्यः (antamébhyaḥ) |
| ablative | अन्तमात् (antamā́t) | अन्तमाभ्याम् (antamā́bhyām) | अन्तमेभ्यः (antamébhyaḥ) |
| genitive | अन्तमस्य (antamásya) | अन्तमयोः (antamáyoḥ) | अन्तमानाम् (antamā́nām) |
| locative | अन्तमे (antamé) | अन्तमयोः (antamáyoḥ) | अन्तमेषु (antaméṣu) |
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | अन्तमा (antamā́) | अन्तमे (antamé) | अन्तमाः (antamā́ḥ) |
| vocative | अन्तमे (ántame) | अन्तमे (ántame) | अन्तमाः (ántamāḥ) |
| accusative | अन्तमाम् (antamā́m) | अन्तमे (antamé) | अन्तमाः (antamā́ḥ) |
| instrumental | अन्तमया (antamáyā) अन्तमा¹ (antamā́¹) |
अन्तमाभ्याम् (antamā́bhyām) | अन्तमाभिः (antamā́bhiḥ) |
| dative | अन्तमायै (antamā́yai) | अन्तमाभ्याम् (antamā́bhyām) | अन्तमाभ्यः (antamā́bhyaḥ) |
| ablative | अन्तमायाः (antamā́yāḥ) अन्तमायै² (antamā́yai²) |
अन्तमाभ्याम् (antamā́bhyām) | अन्तमाभ्यः (antamā́bhyaḥ) |
| genitive | अन्तमायाः (antamā́yāḥ) अन्तमायै² (antamā́yai²) |
अन्तमयोः (antamáyoḥ) | अन्तमानाम् (antamā́nām) |
| locative | अन्तमायाम् (antamā́yām) | अन्तमयोः (antamáyoḥ) | अन्तमासु (antamā́su) |
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | अन्तमम् (antamám) | अन्तमे (antamé) | अन्तमानि (antamā́ni) अन्तमा¹ (antamā́¹) |
| vocative | अन्तम (ántama) | अन्तमे (ántame) | अन्तमानि (ántamāni) अन्तमा¹ (ántamā¹) |
| accusative | अन्तमम् (antamám) | अन्तमे (antamé) | अन्तमानि (antamā́ni) अन्तमा¹ (antamā́¹) |
| instrumental | अन्तमेन (antaména) | अन्तमाभ्याम् (antamā́bhyām) | अन्तमैः (antamaíḥ) अन्तमेभिः¹ (antamébhiḥ¹) |
| dative | अन्तमाय (antamā́ya) | अन्तमाभ्याम् (antamā́bhyām) | अन्तमेभ्यः (antamébhyaḥ) |
| ablative | अन्तमात् (antamā́t) | अन्तमाभ्याम् (antamā́bhyām) | अन्तमेभ्यः (antamébhyaḥ) |
| genitive | अन्तमस्य (antamásya) | अन्तमयोः (antamáyoḥ) | अन्तमानाम् (antamā́nām) |
| locative | अन्तमे (antamé) | अन्तमयोः (antamáyoḥ) | अन्तमेषु (antaméṣu) |
From अन्त (ánta, “end”) + -म (-ma).
अन्तम • (antamá) stem
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | अन्तमः (antamáḥ) | अन्तमौ (antamaú) अन्तमा¹ (antamā́¹) |
अन्तमाः (antamā́ḥ) अन्तमासः¹ (antamā́saḥ¹) |
| vocative | अन्तम (ántama) | अन्तमौ (ántamau) अन्तमा¹ (ántamā¹) |
अन्तमाः (ántamāḥ) अन्तमासः¹ (ántamāsaḥ¹) |
| accusative | अन्तमम् (antamám) | अन्तमौ (antamaú) अन्तमा¹ (antamā́¹) |
अन्तमान् (antamā́n) |
| instrumental | अन्तमेन (antaména) | अन्तमाभ्याम् (antamā́bhyām) | अन्तमैः (antamaíḥ) अन्तमेभिः¹ (antamébhiḥ¹) |
| dative | अन्तमाय (antamā́ya) | अन्तमाभ्याम् (antamā́bhyām) | अन्तमेभ्यः (antamébhyaḥ) |
| ablative | अन्तमात् (antamā́t) | अन्तमाभ्याम् (antamā́bhyām) | अन्तमेभ्यः (antamébhyaḥ) |
| genitive | अन्तमस्य (antamásya) | अन्तमयोः (antamáyoḥ) | अन्तमानाम् (antamā́nām) |
| locative | अन्तमे (antamé) | अन्तमयोः (antamáyoḥ) | अन्तमेषु (antaméṣu) |
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | अन्तमा (antamā́) | अन्तमे (antamé) | अन्तमाः (antamā́ḥ) |
| vocative | अन्तमे (ántame) | अन्तमे (ántame) | अन्तमाः (ántamāḥ) |
| accusative | अन्तमाम् (antamā́m) | अन्तमे (antamé) | अन्तमाः (antamā́ḥ) |
| instrumental | अन्तमया (antamáyā) अन्तमा¹ (antamā́¹) |
अन्तमाभ्याम् (antamā́bhyām) | अन्तमाभिः (antamā́bhiḥ) |
| dative | अन्तमायै (antamā́yai) | अन्तमाभ्याम् (antamā́bhyām) | अन्तमाभ्यः (antamā́bhyaḥ) |
| ablative | अन्तमायाः (antamā́yāḥ) अन्तमायै² (antamā́yai²) |
अन्तमाभ्याम् (antamā́bhyām) | अन्तमाभ्यः (antamā́bhyaḥ) |
| genitive | अन्तमायाः (antamā́yāḥ) अन्तमायै² (antamā́yai²) |
अन्तमयोः (antamáyoḥ) | अन्तमानाम् (antamā́nām) |
| locative | अन्तमायाम् (antamā́yām) | अन्तमयोः (antamáyoḥ) | अन्तमासु (antamā́su) |
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | अन्तमम् (antamám) | अन्तमे (antamé) | अन्तमानि (antamā́ni) अन्तमा¹ (antamā́¹) |
| vocative | अन्तम (ántama) | अन्तमे (ántame) | अन्तमानि (ántamāni) अन्तमा¹ (ántamā¹) |
| accusative | अन्तमम् (antamám) | अन्तमे (antamé) | अन्तमानि (antamā́ni) अन्तमा¹ (antamā́¹) |
| instrumental | अन्तमेन (antaména) | अन्तमाभ्याम् (antamā́bhyām) | अन्तमैः (antamaíḥ) अन्तमेभिः¹ (antamébhiḥ¹) |
| dative | अन्तमाय (antamā́ya) | अन्तमाभ्याम् (antamā́bhyām) | अन्तमेभ्यः (antamébhyaḥ) |
| ablative | अन्तमात् (antamā́t) | अन्तमाभ्याम् (antamā́bhyām) | अन्तमेभ्यः (antamébhyaḥ) |
| genitive | अन्तमस्य (antamásya) | अन्तमयोः (antamáyoḥ) | अन्तमानाम् (antamā́nām) |
| locative | अन्तमे (antamé) | अन्तमयोः (antamáyoḥ) | अन्तमेषु (antaméṣu) |