From अभिमन् (abhiman).
अभिमन्यु • (abhimanyu) stem, m
Masculine u-stem declension of अभिमन्यु (abhimanyu) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | अभिमन्युः abhimanyuḥ |
अभिमन्यू abhimanyū |
अभिमन्यवः abhimanyavaḥ |
Vocative | अभिमन्यो abhimanyo |
अभिमन्यू abhimanyū |
अभिमन्यवः abhimanyavaḥ |
Accusative | अभिमन्युम् abhimanyum |
अभिमन्यू abhimanyū |
अभिमन्यून् abhimanyūn |
Instrumental | अभिमन्युना abhimanyunā |
अभिमन्युभ्याम् abhimanyubhyām |
अभिमन्युभिः abhimanyubhiḥ |
Dative | अभिमन्यवे abhimanyave |
अभिमन्युभ्याम् abhimanyubhyām |
अभिमन्युभ्यः abhimanyubhyaḥ |
Ablative | अभिमन्योः abhimanyoḥ |
अभिमन्युभ्याम् abhimanyubhyām |
अभिमन्युभ्यः abhimanyubhyaḥ |
Genitive | अभिमन्योः abhimanyoḥ |
अभिमन्य्वोः abhimanyvoḥ |
अभिमन्यूनाम् abhimanyūnām |
Locative | अभिमन्यौ abhimanyau |
अभिमन्य्वोः abhimanyvoḥ |
अभिमन्युषु abhimanyuṣu |