From Proto-Indo-Aryan *aryamā́, from Proto-Indo-Iranian *aryamā́. Cognate with Avestan 𐬀𐬌𐬭𐬌𐬌𐬀𐬨𐬀𐬥 (airiiaman), Middle Persian (ʾylmʾn' /ērmān/).
अर्यमन् • (aryamán) stem, m
Masculine an-stem declension of अर्यमन् (aryamán) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | अर्यमा aryamā́ |
अर्यमाणौ / अर्यमाणा¹ aryamā́ṇau / aryamā́ṇā¹ |
अर्यमाणः aryamā́ṇaḥ |
Vocative | अर्यमन् áryaman |
अर्यमाणौ / अर्यमाणा¹ áryamāṇau / áryamāṇā¹ |
अर्यमाणः áryamāṇaḥ |
Accusative | अर्यमाणम् aryamā́ṇam |
अर्यमाणौ / अर्यमाणा¹ aryamā́ṇau / aryamā́ṇā¹ |
अर्यम्णः aryamṇáḥ |
Instrumental | अर्यम्णा aryamṇā́ |
अर्यमभ्याम् aryamábhyām |
अर्यमभिः aryamábhiḥ |
Dative | अर्यम्णे aryamṇé |
अर्यमभ्याम् aryamábhyām |
अर्यमभ्यः aryamábhyaḥ |
Ablative | अर्यम्णः aryamṇáḥ |
अर्यमभ्याम् aryamábhyām |
अर्यमभ्यः aryamábhyaḥ |
Genitive | अर्यम्णः aryamṇáḥ |
अर्यम्णोः aryamṇóḥ |
अर्यम्णाम् aryamṇā́m |
Locative | अर्यम्णि / अर्यमणि / अर्यमन्¹ aryamṇí / aryamáṇi / aryamán¹ |
अर्यम्णोः aryamṇóḥ |
अर्यमसु aryamásu |
Notes |
|
अर्यमन् • (aryamán) stem, m
Masculine an-stem declension of अर्यमन् (aryamán) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | अर्यमा aryamā́ |
अर्यमाणौ / अर्यमाणा¹ aryamā́ṇau / aryamā́ṇā¹ |
अर्यमाणः aryamā́ṇaḥ |
Vocative | अर्यमन् áryaman |
अर्यमाणौ / अर्यमाणा¹ áryamāṇau / áryamāṇā¹ |
अर्यमाणः áryamāṇaḥ |
Accusative | अर्यमाणम् aryamā́ṇam |
अर्यमाणौ / अर्यमाणा¹ aryamā́ṇau / aryamā́ṇā¹ |
अर्यम्णः aryamṇáḥ |
Instrumental | अर्यम्णा aryamṇā́ |
अर्यमभ्याम् aryamábhyām |
अर्यमभिः aryamábhiḥ |
Dative | अर्यम्णे aryamṇé |
अर्यमभ्याम् aryamábhyām |
अर्यमभ्यः aryamábhyaḥ |
Ablative | अर्यम्णः aryamṇáḥ |
अर्यमभ्याम् aryamábhyām |
अर्यमभ्यः aryamábhyaḥ |
Genitive | अर्यम्णः aryamṇáḥ |
अर्यम्णोः aryamṇóḥ |
अर्यम्णाम् aryamṇā́m |
Locative | अर्यम्णि / अर्यमणि / अर्यमन्¹ aryamṇí / aryamáṇi / aryamán¹ |
अर्यम्णोः aryamṇóḥ |
अर्यमसु aryamásu |
Notes |
|