Borrowed from Sanskrit अलंकार (alaṃkāra). By surface analysis, अलम् (alam) + कार (kār).
अलंकार • (alaṅkār) m (Urdu spelling النکار)
From the root अलंकृ (alaṃkṛ), equal to अलम् (alam) + कार (kāra).
अलंकार • (alaṃkāra) stem, m
Masculine a-stem declension of अलंकार (alaṃkāra) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | अलंकारः alaṃkāraḥ |
अलंकारौ / अलंकारा¹ alaṃkārau / alaṃkārā¹ |
अलंकाराः / अलंकारासः¹ alaṃkārāḥ / alaṃkārāsaḥ¹ |
Vocative | अलंकार alaṃkāra |
अलंकारौ / अलंकारा¹ alaṃkārau / alaṃkārā¹ |
अलंकाराः / अलंकारासः¹ alaṃkārāḥ / alaṃkārāsaḥ¹ |
Accusative | अलंकारम् alaṃkāram |
अलंकारौ / अलंकारा¹ alaṃkārau / alaṃkārā¹ |
अलंकारान् alaṃkārān |
Instrumental | अलंकारेण alaṃkāreṇa |
अलंकाराभ्याम् alaṃkārābhyām |
अलंकारैः / अलंकारेभिः¹ alaṃkāraiḥ / alaṃkārebhiḥ¹ |
Dative | अलंकाराय alaṃkārāya |
अलंकाराभ्याम् alaṃkārābhyām |
अलंकारेभ्यः alaṃkārebhyaḥ |
Ablative | अलंकारात् alaṃkārāt |
अलंकाराभ्याम् alaṃkārābhyām |
अलंकारेभ्यः alaṃkārebhyaḥ |
Genitive | अलंकारस्य alaṃkārasya |
अलंकारयोः alaṃkārayoḥ |
अलंकाराणाम् alaṃkārāṇām |
Locative | अलंकारे alaṃkāre |
अलंकारयोः alaṃkārayoḥ |
अलंकारेषु alaṃkāreṣu |
Notes |
|