Borrowed from Sanskrit अवयव (avayava).
अवयव • (avyav) m
From the root अवयु (avayu, “to separate from”).
अवयव • (avayava) stem, m
Masculine a-stem declension of अवयव (avayava) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | अवयवः avayavaḥ |
अवयवौ / अवयवा¹ avayavau / avayavā¹ |
अवयवाः / अवयवासः¹ avayavāḥ / avayavāsaḥ¹ |
Vocative | अवयव avayava |
अवयवौ / अवयवा¹ avayavau / avayavā¹ |
अवयवाः / अवयवासः¹ avayavāḥ / avayavāsaḥ¹ |
Accusative | अवयवम् avayavam |
अवयवौ / अवयवा¹ avayavau / avayavā¹ |
अवयवान् avayavān |
Instrumental | अवयवेन avayavena |
अवयवाभ्याम् avayavābhyām |
अवयवैः / अवयवेभिः¹ avayavaiḥ / avayavebhiḥ¹ |
Dative | अवयवाय avayavāya |
अवयवाभ्याम् avayavābhyām |
अवयवेभ्यः avayavebhyaḥ |
Ablative | अवयवात् avayavāt |
अवयवाभ्याम् avayavābhyām |
अवयवेभ्यः avayavebhyaḥ |
Genitive | अवयवस्य avayavasya |
अवयवयोः avayavayoḥ |
अवयवानाम् avayavānām |
Locative | अवयवे avayave |
अवयवयोः avayavayoḥ |
अवयवेषु avayaveṣu |
Notes |
|