Inherited from Proto-Indo-Aryan *Háśmā, from Proto-Indo-Iranian *Háćmā, from Proto-Indo-European *h₂éḱmō. Cognate with Avestan 𐬀𐬯𐬨𐬀𐬥 (asman), Old Persian 𐎠𐎿𐎶𐎠𐎴𐎶 (asmānam), Ancient Greek ἄκμων (ákmōn), Lithuanian akmuo, Persian آسمان (âsemân).
अश्मन् • (áśman) stem, m
Masculine an-stem declension of अश्मन् (áśman) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | अश्मा áśmā |
अश्मानौ / अश्माना¹ áśmānau / áśmānā¹ |
अश्मानः áśmānaḥ |
Vocative | अश्मन् áśman |
अश्मानौ / अश्माना¹ áśmānau / áśmānā¹ |
अश्मानः áśmānaḥ |
Accusative | अश्मानम् áśmānam |
अश्मानौ / अश्माना¹ áśmānau / áśmānā¹ |
अश्मनः áśmanaḥ |
Instrumental | अश्मना áśmanā |
अश्मभ्याम् áśmabhyām |
अश्मभिः áśmabhiḥ |
Dative | अश्मने áśmane |
अश्मभ्याम् áśmabhyām |
अश्मभ्यः áśmabhyaḥ |
Ablative | अश्मनः áśmanaḥ |
अश्मभ्याम् áśmabhyām |
अश्मभ्यः áśmabhyaḥ |
Genitive | अश्मनः áśmanaḥ |
अश्मनोः áśmanoḥ |
अश्मनाम् áśmanām |
Locative | अश्मनि / अश्मन्¹ áśmani / áśman¹ |
अश्मनोः áśmanoḥ |
अश्मसु áśmasu |
Notes |
|