Borrowed from Sanskrit अहंकार (ahaṃkāra).
अहंकार • (ahaṅkār) m
Borrowed from Sanskrit अहंकार (ahaṃkāra).
अहंकार • (ahaṃkāra) m
अहंकार m
| Case \ Number | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominative (first) | अहंकारो (ahaṃkāro) | अहंकारा (ahaṃkārā) |
| Accusative (second) | अहंकारं (ahaṃkāraṃ) | अहंकारे (ahaṃkāre) |
| Instrumental (third) | अहंकारेन (ahaṃkārena) | अहंकारेहि (ahaṃkārehi) or अहंकारेभि (ahaṃkārebhi) |
| Dative (fourth) | अहंकारस्स (ahaṃkārassa) or अहंकाराय (ahaṃkārāya) or अहंकारत्थं (ahaṃkāratthaṃ) | अहंकारानं (ahaṃkārānaṃ) |
| Ablative (fifth) | अहंकारस्मा (ahaṃkārasmā) or अहंकारम्हा (ahaṃkāramhā) or अहंकारा (ahaṃkārā) | अहंकारेहि (ahaṃkārehi) or अहंकारेभि (ahaṃkārebhi) |
| Genitive (sixth) | अहंकारस्स (ahaṃkārassa) | अहंकारानं (ahaṃkārānaṃ) |
| Locative (seventh) | अहंकारस्मिं (ahaṃkārasmiṃ) or अहंकारम्हि (ahaṃkāramhi) or अहंकारे (ahaṃkāre) | अहंकारेसु (ahaṃkāresu) |
| Vocative (calling) | अहंकार (ahaṃkāra) | अहंकारा (ahaṃkārā) |
Compound of अहं (ahaṃ, “I”) + -कार (-kāra, “doer”).
अहंकार • (ahaṃkāra) stem, m
| Masculine a-stem declension of अहंकार (ahaṃkāra) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | अहंकारः ahaṃkāraḥ |
अहंकारौ / अहंकारा¹ ahaṃkārau / ahaṃkārā¹ |
अहंकाराः / अहंकारासः¹ ahaṃkārāḥ / ahaṃkārāsaḥ¹ |
| Vocative | अहंकार ahaṃkāra |
अहंकारौ / अहंकारा¹ ahaṃkārau / ahaṃkārā¹ |
अहंकाराः / अहंकारासः¹ ahaṃkārāḥ / ahaṃkārāsaḥ¹ |
| Accusative | अहंकारम् ahaṃkāram |
अहंकारौ / अहंकारा¹ ahaṃkārau / ahaṃkārā¹ |
अहंकारान् ahaṃkārān |
| Instrumental | अहंकारेण ahaṃkāreṇa |
अहंकाराभ्याम् ahaṃkārābhyām |
अहंकारैः / अहंकारेभिः¹ ahaṃkāraiḥ / ahaṃkārebhiḥ¹ |
| Dative | अहंकाराय ahaṃkārāya |
अहंकाराभ्याम् ahaṃkārābhyām |
अहंकारेभ्यः ahaṃkārebhyaḥ |
| Ablative | अहंकारात् ahaṃkārāt |
अहंकाराभ्याम् ahaṃkārābhyām |
अहंकारेभ्यः ahaṃkārebhyaḥ |
| Genitive | अहंकारस्य ahaṃkārasya |
अहंकारयोः ahaṃkārayoḥ |
अहंकाराणाम् ahaṃkārāṇām |
| Locative | अहंकारे ahaṃkāre |
अहंकारयोः ahaṃkārayoḥ |
अहंकारेषु ahaṃkāreṣu |
| Notes |
| ||