From आ- (ā-) + स्थान (sthāna).
आस्थान • (āsthāna) stem, n
| Neuter a-stem declension of अस्थान (asthā́na) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | अस्थानम् asthā́nam |
अस्थाने asthā́ne |
अस्थानानि / अस्थाना¹ asthā́nāni / asthā́nā¹ |
| Vocative | अस्थान ásthāna |
अस्थाने ásthāne |
अस्थानानि / अस्थाना¹ ásthānāni / ásthānā¹ |
| Accusative | अस्थानम् asthā́nam |
अस्थाने asthā́ne |
अस्थानानि / अस्थाना¹ asthā́nāni / asthā́nā¹ |
| Instrumental | अस्थानेन asthā́nena |
अस्थानाभ्याम् asthā́nābhyām |
अस्थानैः / अस्थानेभिः¹ asthā́naiḥ / asthā́nebhiḥ¹ |
| Dative | अस्थानाय asthā́nāya |
अस्थानाभ्याम् asthā́nābhyām |
अस्थानेभ्यः asthā́nebhyaḥ |
| Ablative | अस्थानात् asthā́nāt |
अस्थानाभ्याम् asthā́nābhyām |
अस्थानेभ्यः asthā́nebhyaḥ |
| Genitive | अस्थानस्य asthā́nasya |
अस्थानयोः asthā́nayoḥ |
अस्थानानाम् asthā́nānām |
| Locative | अस्थाने asthā́ne |
अस्थानयोः asthā́nayoḥ |
अस्थानेषु asthā́neṣu |
| Notes |
| ||