Learned borrowing from Sanskrit उपधान (upadhā́na).
उपधान • (updhān) m (Urdu spelling اپدهان) (rare, formal)
From उप- (upa-) + धान (dhāna).
उपधान • (upadhā́na) stem, n
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | उपधानम् (upadhānam) | उपधाने (upadhāne) | उपधानानि (upadhānāni) उपधाना¹ (upadhānā¹) |
vocative | उपधान (upadhāna) | उपधाने (upadhāne) | उपधानानि (upadhānāni) उपधाना¹ (upadhānā¹) |
accusative | उपधानम् (upadhānam) | उपधाने (upadhāne) | उपधानानि (upadhānāni) उपधाना¹ (upadhānā¹) |
instrumental | उपधानेन (upadhānena) | उपधानाभ्याम् (upadhānābhyām) | उपधानैः (upadhānaiḥ) उपधानेभिः¹ (upadhānebhiḥ¹) |
dative | उपधानाय (upadhānāya) | उपधानाभ्याम् (upadhānābhyām) | उपधानेभ्यः (upadhānebhyaḥ) |
ablative | उपधानात् (upadhānāt) | उपधानाभ्याम् (upadhānābhyām) | उपधानेभ्यः (upadhānebhyaḥ) |
genitive | उपधानस्य (upadhānasya) | उपधानयोः (upadhānayoḥ) | उपधानानाम् (upadhānānām) |
locative | उपधाने (upadhāne) | उपधानयोः (upadhānayoḥ) | उपधानेषु (upadhāneṣu) |