From Proto-Indo-Iranian *Hr̥HwáraH, from Proto-Indo-European *h₂r̥h₃-wé-reh₂ (“fertile land”), from *h₂erh₃- (“to plough”). Cognate with Younger Avestan 𐬎𐬭𐬎𐬎𐬀𐬭𐬁 (uruuarā), Ancient Greek ἄρουρᾰ (ároură, “cultivated land”).
उर्वरा • (urvárā) stem, f
| Feminine ā-stem declension of उर्वरा (urvárā) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | उर्वरा urvárā |
उर्वरे urváre |
उर्वराः urvárāḥ |
| Vocative | उर्वरे úrvare |
उर्वरे úrvare |
उर्वराः úrvarāḥ |
| Accusative | उर्वराम् urvárām |
उर्वरे urváre |
उर्वराः urvárāḥ |
| Instrumental | उर्वरया / उर्वरा¹ urvárayā / urvárā¹ |
उर्वराभ्याम् urvárābhyām |
उर्वराभिः urvárābhiḥ |
| Dative | उर्वरायै urvárāyai |
उर्वराभ्याम् urvárābhyām |
उर्वराभ्यः urvárābhyaḥ |
| Ablative | उर्वरायाः / उर्वरायै² urvárāyāḥ / urvárāyai² |
उर्वराभ्याम् urvárābhyām |
उर्वराभ्यः urvárābhyaḥ |
| Genitive | उर्वरायाः / उर्वरायै² urvárāyāḥ / urvárāyai² |
उर्वरयोः urvárayoḥ |
उर्वराणाम् urvárāṇām |
| Locative | उर्वरायाम् urvárāyām |
उर्वरयोः urvárayoḥ |
उर्वरासु urvárāsu |
| Notes |
| ||