From ऋतु (ṛtú, “season”) + यज् (yaj, “to worship”).
ऋत्विज् • (ṛtvíj) stem, m
Masculine root-stem declension of ऋत्विज् (ṛtvíj) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | ऋत्विक् ṛtvík |
ऋत्विजौ / ऋत्विजा¹ ṛtvíjau / ṛtvíjā¹ |
ऋत्विजः ṛtvíjaḥ |
Vocative | ऋत्विक् ṛ́tvik |
ऋत्विजौ / ऋत्विजा¹ ṛ́tvijau / ṛ́tvijā¹ |
ऋत्विजः ṛ́tvijaḥ |
Accusative | ऋत्विजम् ṛtvíjam |
ऋत्विजौ / ऋत्विजा¹ ṛtvíjau / ṛtvíjā¹ |
ऋत्विजः ṛtvíjaḥ |
Instrumental | ऋत्विजा ṛtvíjā |
ऋत्विग्भ्याम् ṛtvígbhyām |
ऋत्विग्भिः ṛtvígbhiḥ |
Dative | ऋत्विजे ṛtvíje |
ऋत्विग्भ्याम् ṛtvígbhyām |
ऋत्विग्भ्यः ṛtvígbhyaḥ |
Ablative | ऋत्विजः ṛtvíjaḥ |
ऋत्विग्भ्याम् ṛtvígbhyām |
ऋत्विग्भ्यः ṛtvígbhyaḥ |
Genitive | ऋत्विजः ṛtvíjaḥ |
ऋत्विजोः ṛtvíjoḥ |
ऋत्विजाम् ṛtvíjām |
Locative | ऋत्विजि ṛtvíji |
ऋत्विजोः ṛtvíjoḥ |
ऋत्विक्षु ṛtvíkṣu |
Notes |
|