कंस

Hello, you have come here looking for the meaning of the word कंस. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word कंस, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say कंस in singular and plural. Everything you need to know about the word कंस you have here. The definition of the word कंस will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofकंस, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Sanskrit

Alternative scripts

Etymology 1

From Proto-Indo-Iranian *kansás (metal). Cognate with Avestan 𐬀𐬥𐬙𐬀𐬭𐬈.𐬐𐬀𐬢𐬵𐬀 (antare.kaŋha, *with metal inside, name of a mountain), 𐬐𐬄𐬵- (kąh-, to sound).

Pronunciation

Noun

कंस (kaṃsá) stemm or n

  1. metal vessel, goblet or drinking cup
    • c. 1200 BCE – 1000 BCE, Atharvaveda 10.10.5:
      शतं कंसाः शतं दोग्धारः शतं गोप्तारो अधि पृष्ठे अस्याः ।
      śataṃ kaṃsāḥ śataṃ dogdhāraḥ śataṃ goptāro adhi pṛṣṭhe asyāḥ.
      Upon her back there are a hundred protectors, a hundred metal bowls, a hundred milkers.
Declension
Masculine a-stem declension of कंस
singular dual plural
nominative कंसः (kaṃsáḥ) कंसौ (kaṃsaú)
कंसा¹ (kaṃsā́¹)
कंसाः (kaṃsā́ḥ)
कंसासः¹ (kaṃsā́saḥ¹)
vocative कंस (káṃsa) कंसौ (káṃsau)
कंसा¹ (káṃsā¹)
कंसाः (káṃsāḥ)
कंसासः¹ (káṃsāsaḥ¹)
accusative कंसम् (kaṃsám) कंसौ (kaṃsaú)
कंसा¹ (kaṃsā́¹)
कंसान् (kaṃsā́n)
instrumental कंसेन (kaṃséna) कंसाभ्याम् (kaṃsā́bhyām) कंसैः (kaṃsaíḥ)
कंसेभिः¹ (kaṃsébhiḥ¹)
dative कंसाय (kaṃsā́ya) कंसाभ्याम् (kaṃsā́bhyām) कंसेभ्यः (kaṃsébhyaḥ)
ablative कंसात् (kaṃsā́t) कंसाभ्याम् (kaṃsā́bhyām) कंसेभ्यः (kaṃsébhyaḥ)
genitive कंसस्य (kaṃsásya) कंसयोः (kaṃsáyoḥ) कंसानाम् (kaṃsā́nām)
locative कंसे (kaṃsé) कंसयोः (kaṃsáyoḥ) कंसेषु (kaṃséṣu)
  • ¹Vedic
Neuter a-stem declension of कंस
singular dual plural
nominative कंसम् (kaṃsám) कंसे (kaṃsé) कंसानि (kaṃsā́ni)
कंसा¹ (kaṃsā́¹)
vocative कंस (káṃsa) कंसे (káṃse) कंसानि (káṃsāni)
कंसा¹ (káṃsā¹)
accusative कंसम् (kaṃsám) कंसे (kaṃsé) कंसानि (kaṃsā́ni)
कंसा¹ (kaṃsā́¹)
instrumental कंसेन (kaṃséna) कंसाभ्याम् (kaṃsā́bhyām) कंसैः (kaṃsaíḥ)
कंसेभिः¹ (kaṃsébhiḥ¹)
dative कंसाय (kaṃsā́ya) कंसाभ्याम् (kaṃsā́bhyām) कंसेभ्यः (kaṃsébhyaḥ)
ablative कंसात् (kaṃsā́t) कंसाभ्याम् (kaṃsā́bhyām) कंसेभ्यः (kaṃsébhyaḥ)
genitive कंसस्य (kaṃsásya) कंसयोः (kaṃsáyoḥ) कंसानाम् (kaṃsā́nām)
locative कंसे (kaṃsé) कंसयोः (kaṃsáyoḥ) कंसेषु (kaṃséṣu)
  • ¹Vedic
Derived terms
Descendants

Etymology 2

English Wikipedia has an article on:
Wikipedia

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)


Proper noun

कंस (kaṃsa) stemm

  1. (Hinduism) Name of a king of Mathura, the cousin of Devaki, who was later slain by Krishna
Declension
Masculine a-stem declension of कंस
singular dual plural
nominative कंसः (kaṃsaḥ) कंसौ (kaṃsau)
कंसा¹ (kaṃsā¹)
कंसाः (kaṃsāḥ)
कंसासः¹ (kaṃsāsaḥ¹)
vocative कंस (kaṃsa) कंसौ (kaṃsau)
कंसा¹ (kaṃsā¹)
कंसाः (kaṃsāḥ)
कंसासः¹ (kaṃsāsaḥ¹)
accusative कंसम् (kaṃsam) कंसौ (kaṃsau)
कंसा¹ (kaṃsā¹)
कंसान् (kaṃsān)
instrumental कंसेन (kaṃsena) कंसाभ्याम् (kaṃsābhyām) कंसैः (kaṃsaiḥ)
कंसेभिः¹ (kaṃsebhiḥ¹)
dative कंसाय (kaṃsāya) कंसाभ्याम् (kaṃsābhyām) कंसेभ्यः (kaṃsebhyaḥ)
ablative कंसात् (kaṃsāt) कंसाभ्याम् (kaṃsābhyām) कंसेभ्यः (kaṃsebhyaḥ)
genitive कंसस्य (kaṃsasya) कंसयोः (kaṃsayoḥ) कंसानाम् (kaṃsānām)
locative कंसे (kaṃse) कंसयोः (kaṃsayoḥ) कंसेषु (kaṃseṣu)
  • ¹Vedic
Descendants

References