Monier-Williams links कङ्कण to the root कै (kai, “to sound”). Mayrhofer considers कङ्कण to be sound-imitative, from a repeating onomatopoeia कन्-कन् (kan-kan, “sound of clinking”).
कङ्कण • (kaṅkaṇa) stem, n
Neuter a-stem declension of कङ्कण (kaṅkaṇa) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | कङ्कणम् kaṅkaṇam |
कङ्कणे kaṅkaṇe |
कङ्कणानि / कङ्कणा¹ kaṅkaṇāni / kaṅkaṇā¹ |
Vocative | कङ्कण kaṅkaṇa |
कङ्कणे kaṅkaṇe |
कङ्कणानि / कङ्कणा¹ kaṅkaṇāni / kaṅkaṇā¹ |
Accusative | कङ्कणम् kaṅkaṇam |
कङ्कणे kaṅkaṇe |
कङ्कणानि / कङ्कणा¹ kaṅkaṇāni / kaṅkaṇā¹ |
Instrumental | कङ्कणेन kaṅkaṇena |
कङ्कणाभ्याम् kaṅkaṇābhyām |
कङ्कणैः / कङ्कणेभिः¹ kaṅkaṇaiḥ / kaṅkaṇebhiḥ¹ |
Dative | कङ्कणाय kaṅkaṇāya |
कङ्कणाभ्याम् kaṅkaṇābhyām |
कङ्कणेभ्यः kaṅkaṇebhyaḥ |
Ablative | कङ्कणात् kaṅkaṇāt |
कङ्कणाभ्याम् kaṅkaṇābhyām |
कङ्कणेभ्यः kaṅkaṇebhyaḥ |
Genitive | कङ्कणस्य kaṅkaṇasya |
कङ्कणयोः kaṅkaṇayoḥ |
कङ्कणानाम् kaṅkaṇānām |
Locative | कङ्कणे kaṅkaṇe |
कङ्कणयोः kaṅkaṇayoḥ |
कङ्कणेषु kaṅkaṇeṣu |
Notes |
|