कन्दुक • (kanduk) f
From Proto-Dravidian .(Can this(+) etymology be sourced?) Compare Sanskrit कन्द (kanda).
कन्दुक • (kanduka) stem, n
| Neuter a-stem declension of कन्दुक (kanduka) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | कन्दुकम् kandukam |
कन्दुके kanduke |
कन्दुकानि / कन्दुका¹ kandukāni / kandukā¹ |
| Vocative | कन्दुक kanduka |
कन्दुके kanduke |
कन्दुकानि / कन्दुका¹ kandukāni / kandukā¹ |
| Accusative | कन्दुकम् kandukam |
कन्दुके kanduke |
कन्दुकानि / कन्दुका¹ kandukāni / kandukā¹ |
| Instrumental | कन्दुकेन kandukena |
कन्दुकाभ्याम् kandukābhyām |
कन्दुकैः / कन्दुकेभिः¹ kandukaiḥ / kandukebhiḥ¹ |
| Dative | कन्दुकाय kandukāya |
कन्दुकाभ्याम् kandukābhyām |
कन्दुकेभ्यः kandukebhyaḥ |
| Ablative | कन्दुकात् kandukāt |
कन्दुकाभ्याम् kandukābhyām |
कन्दुकेभ्यः kandukebhyaḥ |
| Genitive | कन्दुकस्य kandukasya |
कन्दुकयोः kandukayoḥ |
कन्दुकानाम् kandukānām |
| Locative | कन्दुके kanduke |
कन्दुकयोः kandukayoḥ |
कन्दुकेषु kandukeṣu |
| Notes |
| ||