Inherited from Prakrit करह (karaha), from Sanskrit करभ (karabha).
करह (karaha) m (Māhārāṣṭrī) [1][2]
Declension of करह (masculine) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
Nominative | करहु (karahu) | करह (karaha) |
Accusative | करहु (karahu) | करह (karaha) |
Instrumental | करहें (karaheṃ) or करहेणं (karaheṇaṃ) or करहेण (karaheṇa) | करह (karaha) or करहेहिं (karahehiṃ) |
Dative | करहहो (karahaho) or करहसु (karahasu) or करहस्सु (karahassu) | करहहं (karahahaṃ) |
Ablative | करहहे (karahahe) or करहहु (karahahu) | करहहुं (karahahuṃ) |
Genitive | करहहो (karahaho) or करहसु (karahasu) or करहस्सु (karahassu) | करहहं (karahahaṃ) or करहाणं (karahāṇaṃ) or करहाण (karahāṇa) |
Locative | करहि (karahi) or करहे (karahe) | करहहिं (karahahiṃ) |
Vocative | करह (karaha) | करहहो (karahaho) |
करह (karaha) m
Maharastri declension of करह (masculine) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
Nominative | करहो (karaho) | करहा (karahā) |
Accusative | करहं (karahaṃ) | करहे (karahe) or करहा (karahā) |
Instrumental | करहेण (karaheṇa) or करहेणं (karaheṇaṃ) | करहेहि (karahehi) or करहेहिं (karahehiṃ) |
Dative | करहाअ (karahāa) | — |
Ablative | करहाओ (karahāo) or करहाउ (karahāu) or करहा (karahā) or करहाहि (karahāhi) or करहाहिंतो (karahāhiṃto) | — |
Genitive | करहस्स (karahassa) | करहाण (karahāṇa) or करहाणं (karahāṇaṃ) |
Locative | करहम्मि (karahammi) or करहे (karahe) | करहेसु (karahesu) or करहेसुं (karahesuṃ) |
Vocative | करह (karaha) or करहा (karahā) | करहा (karahā) |