Compound of किम् (kim) + नर (nara).
किंनर • (kiṃnara) stem, m
Masculine a-stem declension of किंनर (kiṃnara) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | किंनरः kiṃnaraḥ |
किंनरौ / किंनरा¹ kiṃnarau / kiṃnarā¹ |
किंनराः / किंनरासः¹ kiṃnarāḥ / kiṃnarāsaḥ¹ |
Vocative | किंनर kiṃnara |
किंनरौ / किंनरा¹ kiṃnarau / kiṃnarā¹ |
किंनराः / किंनरासः¹ kiṃnarāḥ / kiṃnarāsaḥ¹ |
Accusative | किंनरम् kiṃnaram |
किंनरौ / किंनरा¹ kiṃnarau / kiṃnarā¹ |
किंनरान् kiṃnarān |
Instrumental | किंनरेण kiṃnareṇa |
किंनराभ्याम् kiṃnarābhyām |
किंनरैः / किंनरेभिः¹ kiṃnaraiḥ / kiṃnarebhiḥ¹ |
Dative | किंनराय kiṃnarāya |
किंनराभ्याम् kiṃnarābhyām |
किंनरेभ्यः kiṃnarebhyaḥ |
Ablative | किंनरात् kiṃnarāt |
किंनराभ्याम् kiṃnarābhyām |
किंनरेभ्यः kiṃnarebhyaḥ |
Genitive | किंनरस्य kiṃnarasya |
किंनरयोः kiṃnarayoḥ |
किंनराणाम् kiṃnarāṇām |
Locative | किंनरे kiṃnare |
किंनरयोः kiṃnarayoḥ |
किंनरेषु kiṃnareṣu |
Notes |
|