Borrowed from Sanskrit क्षय (kṣayá). Doublet of खै (khai).
क्षय • (kṣay) m (Urdu spelling کشی) (literary)
Formed on the root क्षि (kṣi, “to rule”).
क्षय • (kṣáya) stem, m
Masculine a-stem declension of क्षय (kṣáya) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | क्षयः kṣáyaḥ |
क्षयौ / क्षया¹ kṣáyau / kṣáyā¹ |
क्षयाः / क्षयासः¹ kṣáyāḥ / kṣáyāsaḥ¹ |
Vocative | क्षय kṣáya |
क्षयौ / क्षया¹ kṣáyau / kṣáyā¹ |
क्षयाः / क्षयासः¹ kṣáyāḥ / kṣáyāsaḥ¹ |
Accusative | क्षयम् kṣáyam |
क्षयौ / क्षया¹ kṣáyau / kṣáyā¹ |
क्षयान् kṣáyān |
Instrumental | क्षयेण kṣáyeṇa |
क्षयाभ्याम् kṣáyābhyām |
क्षयैः / क्षयेभिः¹ kṣáyaiḥ / kṣáyebhiḥ¹ |
Dative | क्षयाय kṣáyāya |
क्षयाभ्याम् kṣáyābhyām |
क्षयेभ्यः kṣáyebhyaḥ |
Ablative | क्षयात् kṣáyāt |
क्षयाभ्याम् kṣáyābhyām |
क्षयेभ्यः kṣáyebhyaḥ |
Genitive | क्षयस्य kṣáyasya |
क्षययोः kṣáyayoḥ |
क्षयाणाम् kṣáyāṇām |
Locative | क्षये kṣáye |
क्षययोः kṣáyayoḥ |
क्षयेषु kṣáyeṣu |
Notes |
|
Formed on the root क्षि (kṣi, “to dwell”).
क्षय • (kṣáya) stem, m
Masculine a-stem declension of क्षय (kṣáya) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | क्षयः kṣáyaḥ |
क्षयौ / क्षया¹ kṣáyau / kṣáyā¹ |
क्षयाः / क्षयासः¹ kṣáyāḥ / kṣáyāsaḥ¹ |
Vocative | क्षय kṣáya |
क्षयौ / क्षया¹ kṣáyau / kṣáyā¹ |
क्षयाः / क्षयासः¹ kṣáyāḥ / kṣáyāsaḥ¹ |
Accusative | क्षयम् kṣáyam |
क्षयौ / क्षया¹ kṣáyau / kṣáyā¹ |
क्षयान् kṣáyān |
Instrumental | क्षयेण kṣáyeṇa |
क्षयाभ्याम् kṣáyābhyām |
क्षयैः / क्षयेभिः¹ kṣáyaiḥ / kṣáyebhiḥ¹ |
Dative | क्षयाय kṣáyāya |
क्षयाभ्याम् kṣáyābhyām |
क्षयेभ्यः kṣáyebhyaḥ |
Ablative | क्षयात् kṣáyāt |
क्षयाभ्याम् kṣáyābhyām |
क्षयेभ्यः kṣáyebhyaḥ |
Genitive | क्षयस्य kṣáyasya |
क्षययोः kṣáyayoḥ |
क्षयाणाम् kṣáyāṇām |
Locative | क्षये kṣáye |
क्षययोः kṣáyayoḥ |
क्षयेषु kṣáyeṣu |
Notes |
|
क्षय • (kṣaya) stem
Masculine a-stem declension of क्षय (kṣaya) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | क्षयः kṣayaḥ |
क्षयौ / क्षया¹ kṣayau / kṣayā¹ |
क्षयाः / क्षयासः¹ kṣayāḥ / kṣayāsaḥ¹ |
Vocative | क्षय kṣaya |
क्षयौ / क्षया¹ kṣayau / kṣayā¹ |
क्षयाः / क्षयासः¹ kṣayāḥ / kṣayāsaḥ¹ |
Accusative | क्षयम् kṣayam |
क्षयौ / क्षया¹ kṣayau / kṣayā¹ |
क्षयान् kṣayān |
Instrumental | क्षयेण kṣayeṇa |
क्षयाभ्याम् kṣayābhyām |
क्षयैः / क्षयेभिः¹ kṣayaiḥ / kṣayebhiḥ¹ |
Dative | क्षयाय kṣayāya |
क्षयाभ्याम् kṣayābhyām |
क्षयेभ्यः kṣayebhyaḥ |
Ablative | क्षयात् kṣayāt |
क्षयाभ्याम् kṣayābhyām |
क्षयेभ्यः kṣayebhyaḥ |
Genitive | क्षयस्य kṣayasya |
क्षययोः kṣayayoḥ |
क्षयाणाम् kṣayāṇām |
Locative | क्षये kṣaye |
क्षययोः kṣayayoḥ |
क्षयेषु kṣayeṣu |
Notes |
|
Feminine ā-stem declension of क्षया (kṣayā) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | क्षया kṣayā |
क्षये kṣaye |
क्षयाः kṣayāḥ |
Vocative | क्षये kṣaye |
क्षये kṣaye |
क्षयाः kṣayāḥ |
Accusative | क्षयाम् kṣayām |
क्षये kṣaye |
क्षयाः kṣayāḥ |
Instrumental | क्षयया / क्षया¹ kṣayayā / kṣayā¹ |
क्षयाभ्याम् kṣayābhyām |
क्षयाभिः kṣayābhiḥ |
Dative | क्षयायै kṣayāyai |
क्षयाभ्याम् kṣayābhyām |
क्षयाभ्यः kṣayābhyaḥ |
Ablative | क्षयायाः / क्षयायै² kṣayāyāḥ / kṣayāyai² |
क्षयाभ्याम् kṣayābhyām |
क्षयाभ्यः kṣayābhyaḥ |
Genitive | क्षयायाः / क्षयायै² kṣayāyāḥ / kṣayāyai² |
क्षययोः kṣayayoḥ |
क्षयाणाम् kṣayāṇām |
Locative | क्षयायाम् kṣayāyām |
क्षययोः kṣayayoḥ |
क्षयासु kṣayāsu |
Notes |
|
Neuter a-stem declension of क्षय (kṣaya) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | क्षयम् kṣayam |
क्षये kṣaye |
क्षयाणि / क्षया¹ kṣayāṇi / kṣayā¹ |
Vocative | क्षय kṣaya |
क्षये kṣaye |
क्षयाणि / क्षया¹ kṣayāṇi / kṣayā¹ |
Accusative | क्षयम् kṣayam |
क्षये kṣaye |
क्षयाणि / क्षया¹ kṣayāṇi / kṣayā¹ |
Instrumental | क्षयेण kṣayeṇa |
क्षयाभ्याम् kṣayābhyām |
क्षयैः / क्षयेभिः¹ kṣayaiḥ / kṣayebhiḥ¹ |
Dative | क्षयाय kṣayāya |
क्षयाभ्याम् kṣayābhyām |
क्षयेभ्यः kṣayebhyaḥ |
Ablative | क्षयात् kṣayāt |
क्षयाभ्याम् kṣayābhyām |
क्षयेभ्यः kṣayebhyaḥ |
Genitive | क्षयस्य kṣayasya |
क्षययोः kṣayayoḥ |
क्षयाणाम् kṣayāṇām |
Locative | क्षये kṣaye |
क्षययोः kṣayayoḥ |
क्षयेषु kṣayeṣu |
Notes |
|
From Proto-Indo-Aryan *gẓʰayás, from Proto-Indo-Iranian *gžʰayás, from Proto-Indo-European *dʰgʷʰey- (“to perish, decline”). Cognate with Ancient Greek φθῐ́σῐς (phthísis, “decline, atrophy”), Latin situs (“decay, filth; neglect”) Old English dwīnan (whence English dwindle).
क्षय • (kṣayá) stem, m
Masculine a-stem declension of क्षय (kṣayá) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | क्षयः kṣayáḥ |
क्षयौ / क्षया¹ kṣayaú / kṣayā́¹ |
क्षयाः / क्षयासः¹ kṣayā́ḥ / kṣayā́saḥ¹ |
Vocative | क्षय kṣáya |
क्षयौ / क्षया¹ kṣáyau / kṣáyā¹ |
क्षयाः / क्षयासः¹ kṣáyāḥ / kṣáyāsaḥ¹ |
Accusative | क्षयम् kṣayám |
क्षयौ / क्षया¹ kṣayaú / kṣayā́¹ |
क्षयान् kṣayā́n |
Instrumental | क्षयेण kṣayéṇa |
क्षयाभ्याम् kṣayā́bhyām |
क्षयैः / क्षयेभिः¹ kṣayaíḥ / kṣayébhiḥ¹ |
Dative | क्षयाय kṣayā́ya |
क्षयाभ्याम् kṣayā́bhyām |
क्षयेभ्यः kṣayébhyaḥ |
Ablative | क्षयात् kṣayā́t |
क्षयाभ्याम् kṣayā́bhyām |
क्षयेभ्यः kṣayébhyaḥ |
Genitive | क्षयस्य kṣayásya |
क्षययोः kṣayáyoḥ |
क्षयाणाम् kṣayā́ṇām |
Locative | क्षये kṣayé |
क्षययोः kṣayáyoḥ |
क्षयेषु kṣayéṣu |
Notes |
|