From Proto-Indo-European *gang- (“to mock”). Cognate with Ancient Greek γαγγαίνειν (gangaínein, “to laugh at, mock”), Old English canc (“jeering, scorn”).
गञ्ज • (gañja) stem, m
Borrowed from Persian گنج (ganj).
गञ्ज • (gañja) stem, m or n
| Masculine a-stem declension of गञ्ज (gañja) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | गञ्जः gañjaḥ |
गञ्जौ / गञ्जा¹ gañjau / gañjā¹ |
गञ्जाः / गञ्जासः¹ gañjāḥ / gañjāsaḥ¹ |
| Vocative | गञ्ज gañja |
गञ्जौ / गञ्जा¹ gañjau / gañjā¹ |
गञ्जाः / गञ्जासः¹ gañjāḥ / gañjāsaḥ¹ |
| Accusative | गञ्जम् gañjam |
गञ्जौ / गञ्जा¹ gañjau / gañjā¹ |
गञ्जान् gañjān |
| Instrumental | गञ्जेन gañjena |
गञ्जाभ्याम् gañjābhyām |
गञ्जैः / गञ्जेभिः¹ gañjaiḥ / gañjebhiḥ¹ |
| Dative | गञ्जाय gañjāya |
गञ्जाभ्याम् gañjābhyām |
गञ्जेभ्यः gañjebhyaḥ |
| Ablative | गञ्जात् gañjāt |
गञ्जाभ्याम् gañjābhyām |
गञ्जेभ्यः gañjebhyaḥ |
| Genitive | गञ्जस्य gañjasya |
गञ्जयोः gañjayoḥ |
गञ्जानाम् gañjānām |
| Locative | गञ्जे gañje |
गञ्जयोः gañjayoḥ |
गञ्जेषु gañjeṣu |
| Notes |
| ||
| Neuter a-stem declension of गञ्ज (gañja) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | गञ्जम् gañjam |
गञ्जे gañje |
गञ्जानि / गञ्जा¹ gañjāni / gañjā¹ |
| Vocative | गञ्ज gañja |
गञ्जे gañje |
गञ्जानि / गञ्जा¹ gañjāni / gañjā¹ |
| Accusative | गञ्जम् gañjam |
गञ्जे gañje |
गञ्जानि / गञ्जा¹ gañjāni / gañjā¹ |
| Instrumental | गञ्जेन gañjena |
गञ्जाभ्याम् gañjābhyām |
गञ्जैः / गञ्जेभिः¹ gañjaiḥ / gañjebhiḥ¹ |
| Dative | गञ्जाय gañjāya |
गञ्जाभ्याम् gañjābhyām |
गञ्जेभ्यः gañjebhyaḥ |
| Ablative | गञ्जात् gañjāt |
गञ्जाभ्याम् gañjābhyām |
गञ्जेभ्यः gañjebhyaḥ |
| Genitive | गञ्जस्य gañjasya |
गञ्जयोः gañjayoḥ |
गञ्जानाम् gañjānām |
| Locative | गञ्जे gañje |
गञ्जयोः gañjayoḥ |
गञ्जेषु gañjeṣu |
| Notes |
| ||