Learned borrowing from Sanskrit गणपति (gaṇapati).
गणपति • (gaṇapti) m
Compound of गण (gaṇá, “troop”) + पति (páti, “lord”).
गणपति • (gaṇápati) stem, m
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | गणपतिः (gaṇápatiḥ) | गणपती (gaṇápatī) | गणपतयः (gaṇápatayaḥ) |
vocative | गणपते (gáṇapate) | गणपती (gáṇapatī) | गणपतयः (gáṇapatayaḥ) |
accusative | गणपतिम् (gaṇápatim) | गणपती (gaṇápatī) | गणपतीन् (gaṇápatīn) |
instrumental | गणपतिना (gaṇápatinā) गणपत्या¹ (gaṇápatyā¹) |
गणपतिभ्याम् (gaṇápatibhyām) | गणपतिभिः (gaṇápatibhiḥ) |
dative | गणपतये (gaṇápataye) | गणपतिभ्याम् (gaṇápatibhyām) | गणपतिभ्यः (gaṇápatibhyaḥ) |
ablative | गणपतेः (gaṇápateḥ) गणपत्यः¹ (gaṇápatyaḥ¹) |
गणपतिभ्याम् (gaṇápatibhyām) | गणपतिभ्यः (gaṇápatibhyaḥ) |
genitive | गणपतेः (gaṇápateḥ) गणपत्यः¹ (gaṇápatyaḥ¹) |
गणपत्योः (gaṇápatyoḥ) | गणपतीनाम् (gaṇápatīnām) |
locative | गणपतौ (gaṇápatau) गणपता¹ (gaṇápatā¹) |
गणपत्योः (gaṇápatyoḥ) | गणपतिषु (gaṇápatiṣu) |
गणपति • (gaṇapati) stem, m
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | गणपतिः (gaṇapatiḥ) | गणपती (gaṇapatī) | गणपतयः (gaṇapatayaḥ) |
vocative | गणपते (gaṇapate) | गणपती (gaṇapatī) | गणपतयः (gaṇapatayaḥ) |
accusative | गणपतिम् (gaṇapatim) | गणपती (gaṇapatī) | गणपतीन् (gaṇapatīn) |
instrumental | गणपतिना (gaṇapatinā) | गणपतिभ्याम् (gaṇapatibhyām) | गणपतिभिः (gaṇapatibhiḥ) |
dative | गणपतये (gaṇapataye) | गणपतिभ्याम् (gaṇapatibhyām) | गणपतिभ्यः (gaṇapatibhyaḥ) |
ablative | गणपतेः (gaṇapateḥ) | गणपतिभ्याम् (gaṇapatibhyām) | गणपतिभ्यः (gaṇapatibhyaḥ) |
genitive | गणपतेः (gaṇapateḥ) | गणपत्योः (gaṇapatyoḥ) | गणपतीनाम् (gaṇapatīnām) |
locative | गणपतौ (gaṇapatau) | गणपत्योः (gaṇapatyoḥ) | गणपतिषु (gaṇapatiṣu) |