From Proto-Indo-European *gʷel- (“throat”). Cognate with Latin gula (“throat”) (whence English gullet), Persian گلو (galu, “throat”), Russian глотка (glotka), Old Armenian կուլ- (kul-).
गल • (gala) stem, m
| Masculine a-stem declension of गल | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | गलः (galaḥ) | ||
| Gen. sg. | गलस्य (galasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | गलः (galaḥ) | गलौ (galau) | गलाः (galāḥ) |
| Vocative | गल (gala) | गलौ (galau) | गलाः (galāḥ) |
| Accusative | गलम् (galam) | गलौ (galau) | गलान् (galān) |
| Instrumental | गलेन (galena) | गलाभ्याम् (galābhyām) | गलैः (galaiḥ) |
| Dative | गलाय (galāya) | गलाभ्याम् (galābhyām) | गलेभ्यः (galebhyaḥ) |
| Ablative | गलात् (galāt) | गलाभ्याम् (galābhyām) | गलेभ्यः (galebhyaḥ) |
| Genitive | गलस्य (galasya) | गलयोः (galayoḥ) | गलानाम् (galānām) |
| Locative | गले (gale) | गलयोः (galayoḥ) | गलेषु (galeṣu) |