From Proto-Indo-European *gʷréh₂wō (“heavy stone”). Cognate with English quern, Old Irish brao.
It has been suggested that the word used in the Rigveda is unrelated to the sense "stone" and rather refers to a human person, meaning "praiser, singer", possibly deriving from the root गॄ (gṝ).[1]
ग्रावन् • (grā́van) stem, m
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | ग्रावा (grā́vā) | ग्रावाणौ (grā́vāṇau) ग्रावाणा¹ (grā́vāṇā¹) |
ग्रावाणः (grā́vāṇaḥ) |
vocative | ग्रावन् (grā́van) | ग्रावाणौ (grā́vāṇau) ग्रावाणा¹ (grā́vāṇā¹) |
ग्रावाणः (grā́vāṇaḥ) |
accusative | ग्रावाणम् (grā́vāṇam) | ग्रावाणौ (grā́vāṇau) ग्रावाणा¹ (grā́vāṇā¹) |
ग्रौणः (graúṇaḥ) |
instrumental | ग्रौणा (graúṇā) | ग्रावभ्याम् (grā́vabhyām) | ग्रावभिः (grā́vabhiḥ) |
dative | ग्रौणे (graúṇe) | ग्रावभ्याम् (grā́vabhyām) | ग्रावभ्यः (grā́vabhyaḥ) |
ablative | ग्रौणः (graúṇaḥ) | ग्रावभ्याम् (grā́vabhyām) | ग्रावभ्यः (grā́vabhyaḥ) |
genitive | ग्रौणः (graúṇaḥ) | ग्रौणोः (graúṇoḥ) | ग्रौणाम् (graúṇām) |
locative | ग्रौणि (graúṇi) ग्रावणि (grā́vaṇi) ग्रावन्¹ (grā́van¹) |
ग्रौणोः (graúṇoḥ) | ग्रावसु (grā́vasu) |