चन्द्रकान्ति • (candrakānti) f
singular | plural | |
---|---|---|
direct | चन्द्रकान्ति candrakānti |
चन्द्रकान्तियाँ candrakāntiyā̃ |
oblique | चन्द्रकान्ति candrakānti |
चन्द्रकान्तियों candrakāntiyõ |
vocative | चन्द्रकान्ति candrakānti |
चन्द्रकान्तियो candrakāntiyo |
From चन्द्र (candrá, “moon”) + कान्ति (kānti, “lustre”).
चन्द्रकान्ति • (candrakānti) stem, f
Feminine i-stem declension of चन्द्रकान्ति (candrakānti) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | चन्द्रकान्तिः candrakāntiḥ |
चन्द्रकान्ती candrakāntī |
चन्द्रकान्तयः candrakāntayaḥ |
Vocative | चन्द्रकान्ते candrakānte |
चन्द्रकान्ती candrakāntī |
चन्द्रकान्तयः candrakāntayaḥ |
Accusative | चन्द्रकान्तिम् candrakāntim |
चन्द्रकान्ती candrakāntī |
चन्द्रकान्तीः candrakāntīḥ |
Instrumental | चन्द्रकान्त्या / चन्द्रकान्ती¹ candrakāntyā / candrakāntī¹ |
चन्द्रकान्तिभ्याम् candrakāntibhyām |
चन्द्रकान्तिभिः candrakāntibhiḥ |
Dative | चन्द्रकान्तये / चन्द्रकान्त्यै² / चन्द्रकान्ती¹ candrakāntaye / candrakāntyai² / candrakāntī¹ |
चन्द्रकान्तिभ्याम् candrakāntibhyām |
चन्द्रकान्तिभ्यः candrakāntibhyaḥ |
Ablative | चन्द्रकान्तेः / चन्द्रकान्त्याः² / चन्द्रकान्त्यै³ candrakānteḥ / candrakāntyāḥ² / candrakāntyai³ |
चन्द्रकान्तिभ्याम् candrakāntibhyām |
चन्द्रकान्तिभ्यः candrakāntibhyaḥ |
Genitive | चन्द्रकान्तेः / चन्द्रकान्त्याः² / चन्द्रकान्त्यै³ candrakānteḥ / candrakāntyāḥ² / candrakāntyai³ |
चन्द्रकान्त्योः candrakāntyoḥ |
चन्द्रकान्तीनाम् candrakāntīnām |
Locative | चन्द्रकान्तौ / चन्द्रकान्त्याम्² / चन्द्रकान्ता¹ candrakāntau / candrakāntyām² / candrakāntā¹ |
चन्द्रकान्त्योः candrakāntyoḥ |
चन्द्रकान्तिषु candrakāntiṣu |
Notes |
|