Compound of चन्द्र (candrá, “shining, moon”) + भागा (bhāgā́, “parts, portions”).
चन्द्रभागा • (candrabhāgā́) stem, f
Feminine ā-stem declension of चन्द्रभागा (candrabhāgā́) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | चन्द्रभागा candrabhāgā́ |
चन्द्रभागे candrabhāgé |
चन्द्रभागाः candrabhāgā́ḥ |
Vocative | चन्द्रभागे cándrabhāge |
चन्द्रभागे cándrabhāge |
चन्द्रभागाः cándrabhāgāḥ |
Accusative | चन्द्रभागाम् candrabhāgā́m |
चन्द्रभागे candrabhāgé |
चन्द्रभागाः candrabhāgā́ḥ |
Instrumental | चन्द्रभागया / चन्द्रभागा¹ candrabhāgáyā / candrabhāgā́¹ |
चन्द्रभागाभ्याम् candrabhāgā́bhyām |
चन्द्रभागाभिः candrabhāgā́bhiḥ |
Dative | चन्द्रभागायै candrabhāgā́yai |
चन्द्रभागाभ्याम् candrabhāgā́bhyām |
चन्द्रभागाभ्यः candrabhāgā́bhyaḥ |
Ablative | चन्द्रभागायाः / चन्द्रभागायै² candrabhāgā́yāḥ / candrabhāgā́yai² |
चन्द्रभागाभ्याम् candrabhāgā́bhyām |
चन्द्रभागाभ्यः candrabhāgā́bhyaḥ |
Genitive | चन्द्रभागायाः / चन्द्रभागायै² candrabhāgā́yāḥ / candrabhāgā́yai² |
चन्द्रभागयोः candrabhāgáyoḥ |
चन्द्रभागाणाम् candrabhāgā́ṇām |
Locative | चन्द्रभागायाम् candrabhāgā́yām |
चन्द्रभागयोः candrabhāgáyoḥ |
चन्द्रभागासु candrabhāgā́su |
Notes |
|