Borrowed from Sanskrit जगन्नाथ (jagannātha).
जगन्नाथ • (jagannāth) m (Urdu spelling جگناتھ)
Compound of जगन् (jágan, “world”) + नाथ (nāthá, “lord”).
जगन्नाथ • (jagannāthá) stem, m
Masculine a-stem declension of जगन्नाथ (jagannāthá) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | जगन्नाथः jagannātháḥ |
जगन्नाथौ / जगन्नाथा¹ jagannāthaú / jagannāthā́¹ |
जगन्नाथाः / जगन्नाथासः¹ jagannāthā́ḥ / jagannāthā́saḥ¹ |
Vocative | जगन्नाथ jágannātha |
जगन्नाथौ / जगन्नाथा¹ jágannāthau / jágannāthā¹ |
जगन्नाथाः / जगन्नाथासः¹ jágannāthāḥ / jágannāthāsaḥ¹ |
Accusative | जगन्नाथम् jagannāthám |
जगन्नाथौ / जगन्नाथा¹ jagannāthaú / jagannāthā́¹ |
जगन्नाथान् jagannāthā́n |
Instrumental | जगन्नाथेन jagannāthéna |
जगन्नाथाभ्याम् jagannāthā́bhyām |
जगन्नाथैः / जगन्नाथेभिः¹ jagannāthaíḥ / jagannāthébhiḥ¹ |
Dative | जगन्नाथाय jagannāthā́ya |
जगन्नाथाभ्याम् jagannāthā́bhyām |
जगन्नाथेभ्यः jagannāthébhyaḥ |
Ablative | जगन्नाथात् jagannāthā́t |
जगन्नाथाभ्याम् jagannāthā́bhyām |
जगन्नाथेभ्यः jagannāthébhyaḥ |
Genitive | जगन्नाथस्य jagannāthásya |
जगन्नाथयोः jagannātháyoḥ |
जगन्नाथानाम् jagannāthā́nām |
Locative | जगन्नाथे jagannāthé |
जगन्नाथयोः jagannātháyoḥ |
जगन्नाथेषु jagannāthéṣu |
Notes |
|