From Proto-Indo-Iranian *ǰagā́ma, from Proto-Indo-European *gʷegʷóme.
जगाम • (jagā́ma) third-singular indicative (type UP, perfect, root गम्)
Perfect: जगाम (jagā́ma), जग्मे (jagmé) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Active | Mediopassive | ||||||
Singular | Dual | Plural | Singular | Dual | Plural | ||
Indicative | |||||||
Third | जगाम jagā́ma |
जग्मतुः jagmátuḥ |
जग्मुः jagmúḥ |
जग्मे jagmé |
जग्माते jagmā́te |
जग्मिरे jagmiré | |
Second | जगन्थ / जगमिथ¹ jagántha / jagámitha¹ |
जग्मथुः jagmáthuḥ |
जग्म jagmá |
जग्मिषे jagmiṣé |
जग्माथे jagmā́the |
जग्मिध्वे jagmidhvé | |
First | जगम / जगाम¹ jagáma / jagā́ma¹ |
जग्मिव jagmivá |
जग्मिम / जगन्म² jagmimá / jaganmá² |
जग्मे jagmé |
जग्मिवहे jagmiváhe |
जग्मिमहे jagmimáhe | |
Participles | |||||||
जग्मिवांस् / जगन्वांस्² jagmivā́ṃs / jaganvā́ṃs² |
जग्मान jagmāná | ||||||
Notes |
|