From जनू (janū́, “birth”).
जनु • (janu) stem, f
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | जनुः (januḥ) | जनू (janū) | जनवः (janavaḥ) |
| vocative | जनो (jano) | जनू (janū) | जनवः (janavaḥ) |
| accusative | जनुम् (janum) | जनू (janū) | जनूः (janūḥ) |
| instrumental | जन्वा (janvā) | जनुभ्याम् (janubhyām) | जनुभिः (janubhiḥ) |
| dative | जनवे (janave) जन्वै¹ (janvai¹) |
जनुभ्याम् (janubhyām) | जनुभ्यः (janubhyaḥ) |
| ablative | जनोः (janoḥ) जन्वाः¹ (janvāḥ¹) जन्वै² (janvai²) |
जनुभ्याम् (janubhyām) | जनुभ्यः (janubhyaḥ) |
| genitive | जनोः (janoḥ) जन्वाः¹ (janvāḥ¹) जन्वै² (janvai²) |
जन्वोः (janvoḥ) | जनूनाम् (janūnām) |
| locative | जनौ (janau) जन्वाम्¹ (janvām¹) |
जन्वोः (janvoḥ) | जनुषु (januṣu) |