From Proto-Indo-Aryan *táṭṣā, from Proto-Indo-Iranian *táćšā (“carpenter, woodcutter”), from Proto-Indo-European *tétḱō (“idem”). Cognate with Ancient Greek τέκτων (téktōn, “carpenter”), Avestan 𐬙𐬀𐬱𐬀𐬥 (tašan).[1]
तक्षन् • (tákṣan) stem, m
Masculine an-stem declension of तक्षन् (tákṣan) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | तक्षा tákṣā |
तक्षाणौ / तक्षाणा¹ tákṣāṇau / tákṣāṇā¹ |
तक्षाणः tákṣāṇaḥ |
Vocative | तक्षन् tákṣan |
तक्षाणौ / तक्षाणा¹ tákṣāṇau / tákṣāṇā¹ |
तक्षाणः tákṣāṇaḥ |
Accusative | तक्षाणम् tákṣāṇam |
तक्षाणौ / तक्षाणा¹ tákṣāṇau / tákṣāṇā¹ |
तक्ष्णः tákṣṇaḥ |
Instrumental | तक्ष्णा tákṣṇā |
तक्षभ्याम् tákṣabhyām |
तक्षभिः tákṣabhiḥ |
Dative | तक्ष्णे tákṣṇe |
तक्षभ्याम् tákṣabhyām |
तक्षभ्यः tákṣabhyaḥ |
Ablative | तक्ष्णः tákṣṇaḥ |
तक्षभ्याम् tákṣabhyām |
तक्षभ्यः tákṣabhyaḥ |
Genitive | तक्ष्णः tákṣṇaḥ |
तक्ष्णोः tákṣṇoḥ |
तक्ष्णाम् tákṣṇām |
Locative | तक्ष्णि / तक्षणि / तक्षन्¹ tákṣṇi / tákṣaṇi / tákṣan¹ |
तक्ष्णोः tákṣṇoḥ |
तक्षसु tákṣasu |
Notes |
|