From Proto-Indo-Aryan *tánas, from Proto-Indo-Iranian *tánas, from Proto-Indo-European *ténos (“extension”), from *ten- (“to stretch, extend”). Cognate with Latin tenus, Ancient Greek *τένος (*ténos) (attested in Ancient Greek ἀτενής (atenḗs)).
तनस् • (tánas) stem, n
| Neuter as-stem declension of तनस् (tánas) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | तनः tánaḥ |
तनसी tánasī |
तनांसि tánāṃsi |
| Vocative | तनः tánaḥ |
तनसी tánasī |
तनांसि tánāṃsi |
| Accusative | तनः tánaḥ |
तनसी tánasī |
तनांसि tánāṃsi |
| Instrumental | तनसा tánasā |
तनोभ्याम् tánobhyām |
तनोभिः tánobhiḥ |
| Dative | तनसे tánase |
तनोभ्याम् tánobhyām |
तनोभ्यः tánobhyaḥ |
| Ablative | तनसः tánasaḥ |
तनोभ्याम् tánobhyām |
तनोभ्यः tánobhyaḥ |
| Genitive | तनसः tánasaḥ |
तनसोः tánasoḥ |
तनसाम् tánasām |
| Locative | तनसि tánasi |
तनसोः tánasoḥ |
तनःसु tánaḥsu |