Of unclear origin. Often connected to तुषार (tuṣāra, “cold, frost”), itself with unclear origins; Wack derives it from a related possible etymon *तुषिण (tuṣiṇa), with debuccalization.
तुहिन • (tuhina) stem, n
Neuter a-stem declension of तुहिन (tuhina) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | तुहिनम् tuhinam |
तुहिने tuhine |
तुहिनानि / तुहिना¹ tuhināni / tuhinā¹ |
Vocative | तुहिन tuhina |
तुहिने tuhine |
तुहिनानि / तुहिना¹ tuhināni / tuhinā¹ |
Accusative | तुहिनम् tuhinam |
तुहिने tuhine |
तुहिनानि / तुहिना¹ tuhināni / tuhinā¹ |
Instrumental | तुहिनेन tuhinena |
तुहिनाभ्याम् tuhinābhyām |
तुहिनैः / तुहिनेभिः¹ tuhinaiḥ / tuhinebhiḥ¹ |
Dative | तुहिनाय tuhināya |
तुहिनाभ्याम् tuhinābhyām |
तुहिनेभ्यः tuhinebhyaḥ |
Ablative | तुहिनात् tuhināt |
तुहिनाभ्याम् tuhinābhyām |
तुहिनेभ्यः tuhinebhyaḥ |
Genitive | तुहिनस्य tuhinasya |
तुहिनयोः tuhinayoḥ |
तुहिनानाम् tuhinānām |
Locative | तुहिने tuhine |
तुहिनयोः tuhinayoḥ |
तुहिनेषु tuhineṣu |
Notes |
|