दिन (din)
Inherited from Sanskrit दिन (diná), ultimately from Proto-Indo-European *dyew-.
दिन • (din) m (Urdu spelling دن)
दिन • (din) m
दिन (transliteration needed) m
Inherited from Sanskrit दिन (dina, “day”).
दिन • (din)
See the etymology of the corresponding lemma form.
दिन • (dina)
दिन n
| Case \ Number | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominative (first) | दिनं (dinaṃ) | दिनानि (dināni) |
| Accusative (second) | दिनं (dinaṃ) | दिनानि (dināni) |
| Instrumental (third) | दिनेन (dinena) | दिनेहि (dinehi) or दिनेभि (dinebhi) |
| Dative (fourth) | दिनस्स (dinassa) or दिनाय (dināya) or दिनत्थं (dinatthaṃ) | दिनानं (dinānaṃ) |
| Ablative (fifth) | दिनस्मा (dinasmā) or दिनम्हा (dinamhā) or दिना (dinā) | दिनेहि (dinehi) or दिनेभि (dinebhi) |
| Genitive (sixth) | दिनस्स (dinassa) | दिनानं (dinānaṃ) |
| Locative (seventh) | दिनस्मिं (dinasmiṃ) or दिनम्हि (dinamhi) or दिने (dine) | दिनेसु (dinesu) |
| Vocative (calling) | दिन (dina) | दिनानि (dināni) |
From Proto-Indo-Aryan *dinám, from Proto-Indo-Iranian *dinám, from Proto-Indo-European *dyew- (“to shine”). Cognate to the root *déy-no-, whence Lithuanian diena, Proto-Slavic *dьnь (whence Russian день (denʹ), Bulgarian ден (den), Macedonian ден (den), Old Church Slavonic дьнь (dĭnĭ)). Other cognates include Old Armenian տիւ (tiw, “daytime”), Latin diēs (“day”).
दिन • (dína) stem, m or n
| Masculine a-stem declension of दिन (dína) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | दिनः dínaḥ |
दिनौ / दिना¹ dínau / dínā¹ |
दिनाः / दिनासः¹ dínāḥ / dínāsaḥ¹ |
| Vocative | दिन dína |
दिनौ / दिना¹ dínau / dínā¹ |
दिनाः / दिनासः¹ dínāḥ / dínāsaḥ¹ |
| Accusative | दिनम् dínam |
दिनौ / दिना¹ dínau / dínā¹ |
दिनान् dínān |
| Instrumental | दिनेन dínena |
दिनाभ्याम् dínābhyām |
दिनैः / दिनेभिः¹ dínaiḥ / dínebhiḥ¹ |
| Dative | दिनाय dínāya |
दिनाभ्याम् dínābhyām |
दिनेभ्यः dínebhyaḥ |
| Ablative | दिनात् dínāt |
दिनाभ्याम् dínābhyām |
दिनेभ्यः dínebhyaḥ |
| Genitive | दिनस्य dínasya |
दिनयोः dínayoḥ |
दिनानाम् dínānām |
| Locative | दिने díne |
दिनयोः dínayoḥ |
दिनेषु díneṣu |
| Notes |
| ||
| Neuter a-stem declension of दिन (dína) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | दिनम् dínam |
दिने díne |
दिनानि / दिना¹ dínāni / dínā¹ |
| Vocative | दिन dína |
दिने díne |
दिनानि / दिना¹ dínāni / dínā¹ |
| Accusative | दिनम् dínam |
दिने díne |
दिनानि / दिना¹ dínāni / dínā¹ |
| Instrumental | दिनेन dínena |
दिनाभ्याम् dínābhyām |
दिनैः / दिनेभिः¹ dínaiḥ / dínebhiḥ¹ |
| Dative | दिनाय dínāya |
दिनाभ्याम् dínābhyām |
दिनेभ्यः dínebhyaḥ |
| Ablative | दिनात् dínāt |
दिनाभ्याम् dínābhyām |
दिनेभ्यः dínebhyaḥ |
| Genitive | दिनस्य dínasya |
दिनयोः dínayoḥ |
दिनानाम् dínānām |
| Locative | दिने díne |
दिनयोः dínayoḥ |
दिनेषु díneṣu |
| Notes |
| ||
From the root दो (do).
दिन • (diná) stem
| Masculine a-stem declension of दिन (diná) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | दिनः dináḥ |
दिनौ / दिना¹ dinaú / dinā́¹ |
दिनाः / दिनासः¹ dinā́ḥ / dinā́saḥ¹ |
| Vocative | दिन dína |
दिनौ / दिना¹ dínau / dínā¹ |
दिनाः / दिनासः¹ dínāḥ / dínāsaḥ¹ |
| Accusative | दिनम् dinám |
दिनौ / दिना¹ dinaú / dinā́¹ |
दिनान् dinā́n |
| Instrumental | दिनेन dinéna |
दिनाभ्याम् dinā́bhyām |
दिनैः / दिनेभिः¹ dinaíḥ / dinébhiḥ¹ |
| Dative | दिनाय dinā́ya |
दिनाभ्याम् dinā́bhyām |
दिनेभ्यः dinébhyaḥ |
| Ablative | दिनात् dinā́t |
दिनाभ्याम् dinā́bhyām |
दिनेभ्यः dinébhyaḥ |
| Genitive | दिनस्य dinásya |
दिनयोः dináyoḥ |
दिनानाम् dinā́nām |
| Locative | दिने diné |
दिनयोः dináyoḥ |
दिनेषु dinéṣu |
| Notes |
| ||
| Feminine ā-stem declension of दिना (dinā́) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | दिना dinā́ |
दिने diné |
दिनाः dinā́ḥ |
| Vocative | दिने díne |
दिने díne |
दिनाः dínāḥ |
| Accusative | दिनाम् dinā́m |
दिने diné |
दिनाः dinā́ḥ |
| Instrumental | दिनया / दिना¹ dináyā / dinā́¹ |
दिनाभ्याम् dinā́bhyām |
दिनाभिः dinā́bhiḥ |
| Dative | दिनायै dinā́yai |
दिनाभ्याम् dinā́bhyām |
दिनाभ्यः dinā́bhyaḥ |
| Ablative | दिनायाः / दिनायै² dinā́yāḥ / dinā́yai² |
दिनाभ्याम् dinā́bhyām |
दिनाभ्यः dinā́bhyaḥ |
| Genitive | दिनायाः / दिनायै² dinā́yāḥ / dinā́yai² |
दिनयोः dináyoḥ |
दिनानाम् dinā́nām |
| Locative | दिनायाम् dinā́yām |
दिनयोः dináyoḥ |
दिनासु dinā́su |
| Notes |
| ||
| Neuter a-stem declension of दिन (diná) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | दिनम् dinám |
दिने diné |
दिनानि / दिना¹ dinā́ni / dinā́¹ |
| Vocative | दिन dína |
दिने díne |
दिनानि / दिना¹ dínāni / dínā¹ |
| Accusative | दिनम् dinám |
दिने diné |
दिनानि / दिना¹ dinā́ni / dinā́¹ |
| Instrumental | दिनेन dinéna |
दिनाभ्याम् dinā́bhyām |
दिनैः / दिनेभिः¹ dinaíḥ / dinébhiḥ¹ |
| Dative | दिनाय dinā́ya |
दिनाभ्याम् dinā́bhyām |
दिनेभ्यः dinébhyaḥ |
| Ablative | दिनात् dinā́t |
दिनाभ्याम् dinā́bhyām |
दिनेभ्यः dinébhyaḥ |
| Genitive | दिनस्य dinásya |
दिनयोः dináyoḥ |
दिनानाम् dinā́nām |
| Locative | दिने diné |
दिनयोः dináyoḥ |
दिनेषु dinéṣu |
| Notes |
| ||