From Proto-Indo-European *dewmbʰ- (“penis, tail, rod”), and related to Persian دنب (donb, “tail”).
दुम्बक • (dumbaka) stem, m
Masculine a-stem declension of दुम्बक (dumbaka) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | दुम्बकः dumbakaḥ |
दुम्बकौ / दुम्बका¹ dumbakau / dumbakā¹ |
दुम्बकाः / दुम्बकासः¹ dumbakāḥ / dumbakāsaḥ¹ |
Vocative | दुम्बक dumbaka |
दुम्बकौ / दुम्बका¹ dumbakau / dumbakā¹ |
दुम्बकाः / दुम्बकासः¹ dumbakāḥ / dumbakāsaḥ¹ |
Accusative | दुम्बकम् dumbakam |
दुम्बकौ / दुम्बका¹ dumbakau / dumbakā¹ |
दुम्बकान् dumbakān |
Instrumental | दुम्बकेन dumbakena |
दुम्बकाभ्याम् dumbakābhyām |
दुम्बकैः / दुम्बकेभिः¹ dumbakaiḥ / dumbakebhiḥ¹ |
Dative | दुम्बकाय dumbakāya |
दुम्बकाभ्याम् dumbakābhyām |
दुम्बकेभ्यः dumbakebhyaḥ |
Ablative | दुम्बकात् dumbakāt |
दुम्बकाभ्याम् dumbakābhyām |
दुम्बकेभ्यः dumbakebhyaḥ |
Genitive | दुम्बकस्य dumbakasya |
दुम्बकयोः dumbakayoḥ |
दुम्बकानाम् dumbakānām |
Locative | दुम्बके dumbake |
दुम्बकयोः dumbakayoḥ |
दुम्बकेषु dumbakeṣu |
Notes |
|